Un vi si on ganga sinn, sinn si anna kumma vo vassah voah, un da mann hott ksawt, “Gukk moll, do is vassah, vass dayt fahalda es ich mich dawfa lossa dayt?”
Da Philippus hott ksawt, “Vann du glawbsht mitt deim gans hatz, dann kann's gedu sei.” Da mann hott ksawt, “Ich glawb es Jesus Christus, Gott sei Sohn is.”
Glohbt sei Gott un da Faddah funn unsahm Hah Jesus Christus, deah vo uns viddah-geboahra gmacht hott zu en levendichi hofning in seinra grohsi bamhatzichkeit deich di uffashtayung funn Jesus Christus funn di dohda.
Vann ennich ebbah di nadiahlichi sacha funn dee veld hott un saynd sei broodah in noht, avvah eah macht sei hatz zu geyyich een, vi kann di leevi funn Gott in eem layva?
Vann ennich ebbah sawkt, “Ich leeb Gott,” un hast sei broodah, dann is eah en leeyah. Fa deah vo sei broodah nett leebt vo eah sayna kann, vi kann eah Gott leeva, vo eah nett sayna kann?
Miah vissa es veah-evvah es geboahra is funn Gott nett sindicha dutt, avvah deah vo geboahra is funn Gott hald sich selvaht, un da evil-shaffah raykt een nett oh.