Un da Jesaia sawkt, “Di Vatzel fumm Jesse zayld kumma. Eah shtayt uf, un vatt en roolah ivvah di leit funn alli lendah, un dee vo nett Yudda sinn doon iahra hofning in een.”
Siddah es miah dee fashprechinga henn, leevi breedah, vella uns selvaht sauvah macha funn alles es unsah leib un geisht unsauvah macht. Un vella fassich gay geyyich folkummani heilichkeit mitt di furcht funn Gott.
Avvah unsah Hah Jesus Christus selvaht, un unsah Gott un Faddah, deah vo uns gleebt hott un uns en ayvichah drohsht un en goodi hofning gevva hott deich di gnawt,
Eah hott dess gedu so es miah zvay uahsacha henn fa sayna es eah nett tshaynsht, un es eah nett leeya kann diveyya. Dess is so es miah vo zu eem kshprunga sinn, hohld nemma kenna funn di hofning un grohsah drohsht havva.
So en hohchen-preeshtah is vass miah braucha; aynah es heilich, unshuldich un unni faylah is; aynah es vekk ksetzt is funn sindah un vo uf kohva is ovvich di himla.
Glohbt sei Gott un da Faddah funn unsahm Hah Jesus Christus, deah vo uns viddah-geboahra gmacht hott zu en levendichi hofning in seinra grohsi bamhatzichkeit deich di uffashtayung funn Jesus Christus funn di dohda.
Un deich dess hott eah uns keshtlichi un oahrichi grohsi fashprechinga gevva, so es deich dee, diah en dayl havva kennet in di gettlich naduah, siddah es diah frei gmacht sind funn di veld un iahra lusht.