Kisset da Sohn, fafiah eah vatt bays, un diah kummet um unnah-vayks, fa sei zann vatt kshvind ufkshtatt. Ksaykend sinn awl selli es eem drauwa fa hilf.
No is en volk kumma un hott shadda ivvah si gmacht. Un's is en shtimm aus di volk kumma un hott ksawt, “Dess is mei leevah Sohn, demm sella diah abheicha.”
Veah an een glawbt is nett fadamd, avvah veah nett an een glawbt, deah is shund fadamd, veil eah nett geglawbt hott an da nohma fumm aynsishta geboahrana Sohn funn Gott.
Nau siddah es diah eiyah sayl greinicht hend bei di voahheit heicha deich da Geisht, un hend en deefi leevi fa di breedah, saynet ditzu es diah nannah eahnshtlich leevet mitt reini hatza.
Leevi breedah, ich binn nett am en nei gebott shreiva zu eich, avvah en ald gebott es diah katt hend fumm ohfang. Dess ald gebott is es Vatt es diah keaht henn fumm ohfang.
Dee sacha havvich kshrivva zu eich vo glawva an da nohma funn Gott sei Sohn, so es diah vissa kennet es diah ayvich layva hend, un es diah glawva kennet an da nohma funn Gott sei Sohn.