No hott da Dawfit ksawt zu seim boo da Solomon, “Sei shteik un gedrohsht, un richt dess aus. Feich dich nett, un faliah nett moot, fa Gott da Hah, mei Gott, is mitt diah. Eah lost dich nett nunnah un falost dich nett biss du awl di eahvet gedu hosht fa da deensht im Hah sei haus.
Da Hah hott sei vatt kalda es eah fashprocha katt hott. Ich binn ruff kumma an meim faddah Dawfit sei blatz un hokk uf em kaynich-shtool funn Israel, grawt vi da Hah fashprocha katt hott. Un ich habb da tempel gebaut fa da Nohma fumm Hah, da Gott funn Israel.
“Heich moll, en yung, leddich maydel zayld en kind in sich havva, un zayld en sohn in di veld bringa. Sei nohma soll Emmanuel sei.” Sell maynd, “Gott is bei uns.”
Da Hah es mich aus di macht fumm layb un em beah kalda hott, zayld mich aus di hand funn demm Philishtah halda.” No hott da Saul ksawt, “Gay, un da Hah sei bei diah.”
Avvah vann mei daett diah shawda du vill, dann loss da Hah mich shtrohfa vann ich dich nett vissa loss un dich vekk aus di kfoah shikk. Un da Hah sei mitt diah vi eah voah mitt meim daett.”