غزل غزلها 5:11 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹¹ سر او با موهای مواج سیاه رنگش، با ارزشتر از طلای ناب است.

هزارۀ نو

¹¹ سرش از طلای ناب، زُلفانش تابدار، به سیاهی کلاغ!

Persian Old Version

¹¹ سر او طلای خالص است و زلفهایش به هم پیچیده و مانندغراب سیاه فام است.

مژده برای عصر جدید

¹¹ چهره او درخشان و برنزی می‌باشد موهایش پُرچین و شکن و سیاه مثل کلاغ می‌باشد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹¹ چهرهٔ او درخشان و برنزی است، موهایش پُرچین‌و‌شکن و سیاه مثل کلاغ.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹¹ سر او طلای خالص است. زلفهایش به هم پیچیده و مانند زاغ سیاه‌فام است.

غزل غزلها 5:11 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

غزل غزلها 5:12

چشمانش به لطافت کبوترانی است که کنار نهرهای آب نشسته‌اند و گویی خود را در شیر شسته‌اند.

غزل غزلها 5:2

می‌خوابم، اما دلم آرام ندارد. صدای محبوبم را می‌شنوم که بر در کوبیده، می‌گوید: «باز کن ای محبوبهٔ من و ای دلدار من، ای کبوتر من که در تو عیبی نیست. سرم از ژالهٔ شبانگاهی خیس شده و شبنم بر موهایم نشسته است.»

غزل غزلها 7:5

سرت مانند کوه کَرمَل افراشته است و گیسوانت به لطافت اطلس‌اند، و حلقه‌های موهایت پادشاهان را اسیر خود می‌سازند.

دانیال 7:9

آنگاه تختهایی دیدم که برای داوری برقرار شد و «قدیم الایام» بر تخت خود نشست. لباس او همچون برف، سفید و موی سرش مانند پشم، خالص بود. تخت او شعله‌ور بود و بر چرخهای آتشین قرار داشت.

لاویان 13:40

«اگر موی سر مردی بریزد، او طاس شده اما طاهر است.

مکاشفه 1:14

سر و موی او سفید بود چون برف و پشم، و چشمانش تیز و نافذ بود همچون شعله‌های آتش.