مزامیر 94:5 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁵ قوم تو را از بین می‌برند و بر بندگانت ظلم می‌کنند.

هزارۀ نو

⁵ قوم تو را، ای خداوند، لِه می‌کنند؛ و بر میراث تو ستم روا می‌دارند.

Persian Old Version

⁵ بیوهزنان و غریبان را میکشند ویتیمان را به قتل میرسانند.

مژده برای عصر جدید

⁵ خداوندا، آنها قوم تو را از بین می‌برند و به آنانی که به تو تعلّق دارند، ظلم می‌کنند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁵ خداوندا، آن‌ها قوم تو را می‌کوبند و به آنانی که به تو تعلّق دارند، ظلم می‌کنند.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁵ ای خداوند، قوم تو را می‌شکنند و میراث تو را ذلیل می‌سازند.

مزامیر 94:5 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 14:4

آیا این بدکاران شعور ندارند؟ آنها که قوم مرا مانند نان می‌بلعند و می‌خورند و هرگز خداوند را نمی‌طلبند؟

مزامیر 44:22

تو می‌دانی که ما به خاطر تو هر روز با مرگ روبرو می‌شویم و با ما همچون گوسفندانی که باید قربانی شوند رفتار می‌کنند.

مزامیر 7:2

و گرنه آنها همچون شیر مرا می‌درند و تکه‌تکه می‌کنند بدون آنکه کسی بتواند به نجاتم بشتابد.

مزامیر 74:8

عبادتگاه‌های تو را در سراسر خاک اسرائیل به آتش کشیدند تا هیچ اثری از خداپرستی برجای نماند.

مزامیر 79:7

همین قومها بودند که دست به کشتار قوم تو زدند و خانه‌هایشان را خراب نمودند.

اِشعیا 3:15

خداوند لشکرهای آسمان می‌فرماید: «شما را چه شده است که اینچنین بر قوم من ستم می‌کنید و آنان را به خاک و خون می‌کشید؟»

اِشعیا 52:5

و اینک در بابِل بی‌جهت بر شما ظلم می‌کنند. آنها شما را اسیر کرده‌اند و از شادی فریاد برمی‌آورند و هر روز نام مرا کفر می‌گویند.

اِرمیا 22:17

ولی تو فقط به دنبال ارضای حرص و آز خود هستی؛ خون بی‌گناهان را می‌ریزی و بر قوم خود با ظلم و ستم حکومت می‌کنی.

اِرمیا 50:11

«ای مردم بابِل، ای غارت‌کنندگان قوم من، شما شادید و همچون گاوهای پروار در چراگاههای سبز و خرم می‌چرید و مانند اسبهای نر شیهه می‌زنید و سرمستید!

اِرمیا 51:34

یهودیان بابِل می‌گویند: «نِبوکَدنِصَّر، پادشاه بابِل، ما را دریده و خرد کرده و همه چیزمان را نابود ساخته است؛ مثل اژدها ما را بلعیده و شکم خود را از ثروت ما پر کرده و ما را از سرزمین‌مان بیرون رانده است. ای کاش ظلم و ستمی که بر ما روا داشته، بر سر خودش بیاید! خدا انتقام خون ما را از او بگیرد!»

سوگنامه 3:36

و هنگامی که مظلومی در دادگاه محکوم می‌شود، آیا خداوند اینها را نمی‌بیند؟

حزقیال 22:7

در این شهر، پدر و مادر احترامی ندارند؛ غریبان مظلوم می‌شوند و یتیمان و بیوه‌زنان مورد ظلم و ستم قرار می‌گیرند؛

مکاشفه 11:3

اما من دو شاهد خود را خواهم فرستاد و به آنان قدرت خواهم داد تا پلاس پوشیده، برای مدت هزار و دویست و شصت روز پیغام مرا به گوش مردم برسانند.»

مکاشفه 17:6

و متوجه شدم که آن زن مست است؛ او سرمست از خون خلق خدا و شهدای عیسی بود. من با ترس و وحشت به او خیره شدم.