مزامیر 9:17 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁷ همهٔ بدکاران و تمام قومهایی که خدا را از یاد می‌برند هلاک خواهند شد.

هزارۀ نو

¹⁷ شریران به هاویه باز خواهند گشت؛ نیز همۀ قومهایی که خدا را فراموش می‌کنند.

Persian Old Version

¹⁷ شریران به هاویه خواهند برگشت و جمیع امت هایی که خدا رافراموش میکنند،

مژده برای عصر جدید

¹⁷ شریران و همهٔ اقوامی که خدا را فراموش کرده‌اند، به هلاکت می‌رسند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁷ شریران و همۀ اقوامی که خدا را فراموش کرده‌اند، به هلاکت خواهند رسید.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁷ شریران به عالم مردگان خواهند برگشت و همه ملّتهایی که خدا را فراموش می‌کنند،

مزامیر 9:17 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 5:13

حکیمان را در زیرکیِ خودشان به دام می‌اندازد و توطئه‌های ایشان را خنثی می‌نماید.

ایّوب 8:13

همچنین است سرنوشت آنانی که خدا را فراموش می‌کنند. امید شخص بی‌خدا ناپایدار است.

مزامیر 106:13

ولی طولی نکشید که معجزاتش را فراموش کردند و بدون مشورت با او به راه خود ادامه دادند.

مزامیر 44:17

این همه بر ما واقع شده است، ولی تو را فراموش نکرده‌ایم و پیمانی را که با ما بسته‌ای نشکسته‌ایم.

مزامیر 44:20

اگر ما نام خدای خود را فراموش می‌کردیم و دستهای خود را به سوی بتها دراز می‌کردیم،

مزامیر 49:14

آنها گوسفندانی هستند که به سوی هلاکت پیش می‌روند زیرا مرگ، آنها را شبانی می‌کند. صبحگاهان، شروران مغلوب نیکان می‌شوند و دور از خانه‌های خود، اجسادشان در عالم مردگان می‌پوسد.

مزامیر 50:22

«ای کسانی که مرا فراموش کرده‌اید، به من گوش دهید و گرنه شما را هلاک خواهم کرد و فریادرسی نخواهید داشت.

امثال 14:32

خداشناسان وقتی بمیرند پناهگاهی دارند، اما گناهکاران به‌وسیلۀ گناهان خودشان تباه می‌شوند.

امثال 5:22

گناهان شخص بدکار مانند ریسمان به دورش می‌پیچد و او را گرفتار می‌سازد.

اِشعیا 3:11

ولی به شریران بگویید: «وای بر شما، زیرا مصیبت نصیب شما خواهد شد و به سزای اعمالتان خواهید رسید.»

اِشعیا 5:14

دنیای مردگان با ولع زیاد دهان خود را باز کرده، تا آنها را به کام خود فرو برد. بزرگان و اشراف‌زادگان اورشلیم همراه مردم عادی که شادی می‌کنند، همگی طعمهٔ مرگ خواهند شد.

اِرمیا 18:15

به پایداری اینها می‌توان اعتماد کرد، اما به قوم من اعتمادی نیست! زیرا آنها مرا ترک نموده و به بتها روی آورده‌اند؛ از راههای هموار قدیم بازگشته‌اند و در بی‌راهه‌های گناه قدم می‌زنند.

اِرمیا 2:32

«آیا ممکن است دوشیزه‌ای زیور آلاتش را از یاد ببرد؟ آیا امکان دارد تازه عروسی، لباس عروسی‌اش را فراموش کند؟ با این حال، قوم من سالهاست مرا که برایشان همچون گنجی گرانبها بوده‌ام، فراموش کرده‌اند!

اِرمیا 3:21

از کوهها صدای گریه و زاری شنیده می‌شود؛ این صدای گریۀ بنی‌اسرائیل است که از خدا روی گردانده و سرگردان شده‌اند!

حزقیال 22:16

آنها در میان قومها بی‌آبرو خواهند شد تا بدانند که من یهوه هستم.»

هوشع 2:13

به سبب تمام آن روزهایی که برای بت خودش بعل، بخور می‌سوزانید و گوشواره‌هایش را به گوش می‌کرد و با طلا و جواهرات، خود را می‌آراست و مرا ترک نموده، به دنبال فاسقانش می‌رفت، او را مجازات خواهم کرد. این را خداوند می‌فرماید.

مکاشفه 20:15

هر که نامش در دفتر حیات نبود، به دریاچهٔ آتش افکنده شد.

مکاشفه 21:8

ولی ترسوها و بی‌ایمانان و مفسدان و قاتلان و زناکاران و جادوگران و بت‌پرستان و همۀ دروغگویان – جای همه در دریاچه‌ای است که با آتش و گوگرد می‌سوزد. این همان مرگ دوم است.»