مزامیر 8:3 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³ وقتی به آسمان تو و به ماه و ستارگانی که آفریده‌ای نگاه می‌کنم،

هزارۀ نو

³ چون به آسمانهای تو بنگرم، که صنعت انگشتان تو‌ست، و به ماه و ستارگان که تو بر قرار داشته‌ای،

Persian Old Version

³ چون به آسمان تو نگاه کنم که صنعت انگشتهای توست، و به ماه و ستارگانی که تو آفریدهای،

مژده برای عصر جدید

³ هنگامی‌که به آسمان نگاه می‌کنم که تو آن را آفریده‌ای، و به ماه و ستارگانی که تو در آن قرار داده‌ای،

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³ هنگامی‌که به آسمان نگاه می‌کنم که تو آن‌ را آفریده‌ای، و به ماه و ستارگانی که تو در آن قرار داده‌ای،

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³ چون به آسمان تو نگاه کنم که صنعت انگشتهای توست؛ و به ماه و ستارگانی که تو آفریده‌ای،

مزامیر 8:3 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 1:1

در آغاز، خدا آسمانها و زمین را آفرید.

ایّوب 22:12

خدا بالاتر از آسمانها و بالاتر از بلندترین ستارگان است.

ایّوب 25:3

کیست که بتواند لشکرهای آسمانی او را بشمارد؟ کیست که نور خدا بر او نتابیده باشد؟

ایّوب 25:5

حتی ماه و ستارگان در نظر او پاک و نورانی نیستند،

ایّوب 36:24

به یاد داشته باش که کارهای او را تجلیل کنی، کارهایی که مردمان در وصف آنها سراییده‌اند.

مزامیر 104:19

ماه را برای تعیین ماههای سال آفریدی و آفتاب را برای تعیین روزها.

مزامیر 111:2

کارهای خداوند چه شگفت‌انگیزند! همهٔ کسانی که به آنها علاقمند هستند در باره‌شان می‌اندیشند.

مزامیر 148:3

ای آفتاب و ماه، خداوند را ستایش کنید. ای همهٔ ستارگان درخشان، او را ستایش کنید.

مزامیر 19:1

آسمان از شکوه و عظمت خدا حکایت می‌کند و صنعت دستهای او را نشان می‌دهد.

مزامیر 33:6

به فرمان خداوند آسمانها به وجود آمد؛ او با کلام دهانش خورشید و ماه و ستارگان را آفرید.

مزامیر 89:11

آسمانها و زمین و هر آنچه در جهان است از آن تو می‌باشند؛ زیرا تو آنها را آفریده‌ای.

خروج 31:18

وقتی خدا در کوه سینا گفتگوی خود را با موسی به پایان رسانید، آن دو لوح سنگی را که با انگشت خود ده فرمان را روی آنها نوشته بود، به موسی داد.

خروج 8:19

پس به فرعون گفتند: «دست خدا در این کار است.» ولی همان‌طور که خداوند فرموده بود، دل فرعون باز نرم نشد و به موسی و هارون اعتنایی نکرد.

لوقا 11:20

اما اگر من با قدرت خدا، ارواح پلید را بیرون می‌کنم، پس بدانید که ملکوت خدا به میان شما آمده است.

رومیان 1:20

انسان از ابتدا، آسمان و زمین و چیزهایی را که خدا آفریده، دیده است و با دیدن آنها می‌تواند به وجود خدا و قدرت ابدی او که نادیدنی هستند پی ببرد. پس وقتی در روز داوری در حضور خدا می‌ایستد، برای بی‌ایمانی خود هیچ عذر و بهانه‌ای ندارد.

تثنیه 4:19

همچنین وقتی به آسمان نگاه می‌کنید و تمامی لشکر آسمان یعنی خورشید و ماه و ستارگان را که یهوه خدایتان برای تمام قومهای روی زمین آفریده است می‌بینید، آنها را پرستش نکنید.