مزامیر 66:17 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁷ فریاد برآوردم و از او کمک خواستم و او را ستایش نمودم.

هزارۀ نو

¹⁷ به دهان خویش نزد او فریاد برآوردم؛ و ستایش او بر زبان من بود.

Persian Old Version

¹⁷ به دهانم نزد او آواز خود را بلند کردم و تسبیح بلند بر زبان من بود.

مژده برای عصر جدید

¹⁷ برای کمک به درگاه او فریاد نمودم و با سرودها او را ستایش کردم.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁷ برای کمک به درگاه او فریاد برآوردم و با سرودها او را ستایش کردم.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁷ به دهانم نزد او صدای خود را بلند کردم و سپاس بلند بر زبان من بود.

مزامیر 66:17 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 116:12

اما اینک در برابر همهٔ خوبی‌هایی که خداوند برای من کرده است، چه می‌توانم به او بدهم؟

مزامیر 145:1

ای خدا، ای پادشاه من، تو را گرامی خواهم داشت و تا ابد ستایشت خواهم کرد!

مزامیر 30:1

خداوندا، تو را ستایش می‌کنم، زیرا مرا نجات دادی و نگذاشتی دشمنانم به من بخندند.

مزامیر 30:8

ای خداوند، در پیشگاه تو نالیدم و التماس‌کنان گفتم:

مزامیر 30:9

«نابودی من برای تو چه فایده‌ای دارد؟ اگر بمیرم و زیر خاک بروم، آیا غبار خاک من، تو را خواهد ستود؟ آیا جسد خاک شدهٔ من از وفاداری و صداقت تو سخن خواهد گفت؟

مزامیر 34:6

این حقیر فریاد برآورد و خداوند صدای او را شنید و او را از همهٔ مشکلاتش رهانید.