مزامیر 45:1 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ در حالی که این سرود را برای پادشاه می‌سرایم، کلماتی زیبا فکرم را پر می‌سازند. همچون قلمی در دست شاعری توانا، زبانم آماده سرودن است.

هزارۀ نو

¹ دل من به کلامی نیکو می‌جوشد؛ انشاء خود را خطاب به پادشاه می‌گویم؛ زبانم قلم نویسنده‌ای چیره‌دست است.

Persian Old Version

¹ دل من به کلام نیکو میجوشد. انشاءخود را درباره پادشاه میگویم. زبان من قلم کاتب ماهر است.

مژده برای عصر جدید

¹ با کلمات زیبایی که از فکرم تراوش می‌کنند، می‌‌‌‌خواهم مانند نویسنده‌ای با استعداد، شعر دلنوازی در وصف پادشاه بسرایم.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ دل من پُر از کلمات زیبا شده؛ می‌‌خواهم مانند نویسنده‌ای ماهر، شعری در وصف پادشاه بسرایم.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ دل من به کلام نیکو می‌جوشد. بیتهای خود را درباره پادشاه می‌گویم. زبان من قلم کاتب ماهر است.

مزامیر 45:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲سموئیل 23:2

روح خداوند به‌وسیلۀ من سخن گفت و کلام او بر زبانم جاری شد.

عِزرا 7:6

عِزرا از علمای دین یهود بود و کتاب تورات را که خداوند به‌وسیلۀ موسی به قوم اسرائیل داده بود، خوب می‌دانست. اردشیر پادشاه هر چه عِزرا می‌خواست به وی می‌داد، زیرا خداوند، خدایش با او بود. عِزرا بابِل را ترک گفت

ایّوب 33:3

من با اخلاص و صداقت کامل، حقیقت را خواهم گفت،

ایّوب 34:4

پس بیایید آنچه را که خوب و درست است تشخیص داده، آن را اختیار کنیم.

مزامیر 2:6

خداوند می‌فرماید: «من پادشاه خود را در اورشلیم، بر کوه مقدّس خود، بر تخت سلطنت نشانده‌ام!»

مزامیر 42:1

چنانکه آهو برای نهرهای آب اشتیاق دارد، همچنان ای خدا، جان من اشتیاق شدید برای تو دارد.

مزامیر 49:3

به سخنان حکیمانهٔ من گوش دهید.

مزامیر 69:1

خدایا، مرا از این طوفان مشکلات نجات ده!

مزامیر 80:1

ای شبان اسرائیل، به صدای ما گوش فرا ده! ای که قبیلهٔ یوسف را مانند گلهٔ گوسفند رهبری می‌کنی، جلال و شکوه خود را بنمایان! ای خدایی که بر فراز کروبیان جلوس فرموده‌ای،

امثال 16:23

سخنان شخص دانا عاقلانه است و تعالیمی که او می‌دهد مؤثر می‌باشد.

غزل غزلها 1:12

آنگاه که پادشاه بر سفرۀ خویش نشسته بود، اتاق از رایحۀ عطر من پر شد.

اِشعیا 5:1

اینک سرودی دربارهٔ محبوب خود و تاکستانش می‌سرایم: محبوب من تاکستانی بر تپه‌ای حاصلخیز داشت.

مَتّی 12:35

شخص نیکو از خزانۀ دل نیکویش، چیزهای نیکو بیرون می‌آوَرَد، و انسان شریر از خزانۀ دل بدش، چیزهای شریرانه.

مَتّی 25:34

«آنگاه به عنوان پادشاه، به کسانی که در طرف راست منند خواهم گفت: ”بیایید ای عزیزان پدرم! بیایید تا شما را در برکات ملکوت خدا سهیم گردانم، برکاتی که از آغاز آفرینش دنیا برای شما آماده شده بود.

مَتّی 27:37

تقصیرنامۀ او را نیز بالای سرش بر صلیب نصب کردند: «این است عیسی، پادشاه یهود.»

افسسیان 5:32

این رازی است بس عمیق، اما بیانگر این است که چگونه مسیح و کلیسا یک هستند.

۲پطرس 1:21

زیرا وحی هرگز منشاء انسانی نداشته است؛ بلکه انبیا تحت نفوذ روح‌القدس از جانب خدا سخن می‌گفتند.