مزامیر 32:3 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³ وقتی گناهم را اعتراف نمی‌کنم، استخوانهایم می‌پوسند و تمام شب غصه و گریه امانم نمی‌دهد!

هزارۀ نو

³ هنگامی که خاموشی گزیده بودم، استخوانهایم می‌پوسید از ناله‌ای که تمام روز برمی‌کشیدم.

Persian Old Version

³ هنگامی که خاموش میبودم، استخوانهایم پوسیده میشد از نعرهای که تمامی روزمی زدم.

مژده برای عصر جدید

³ هنگامی‌که گناهان خود را اعتراف نمی‌کردم، تمام روز از ناله و زاری از بین می‌رفتم.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³ هنگامی‌که گناهان خود را اعتراف نمی‌کردم، تمام روز از ناله و زاری فرسوده می‌شدم.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³ هنگامی که خاموش می‌بودم، استخوانهایم پوسیده می‌شد از نعره‌ای که تمامی روز می‌زدم.

مزامیر 32:3 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲سموئیل 11:27

بعد از تمام شدن ایام سوگواری، داوود بَتشِبَع را به کاخ سلطنتی آورد و او نیز یکی از زنان داوود شده، از او پسری به دنیا آورد. اما کاری که داوود کرده بود در نظر خداوند ناپسند آمد.

ایّوب 3:24

خوراک من غصه است، و آه و ناله مانند آب از وجودم جاری است.

ایّوب 30:17

شبانگاه دردی شدید تمام استخوانهایم را فرا می‌گیرد و لحظه‌ای آرامم نمی‌گذارد.

ایّوب 30:30

پوست بدنم سیاه شده، و کنده می‌شود. استخوانهایم از شدت تب می‌سوزد.

مزامیر 22:1

ای خدای من، ای خدای من، چرا مرا واگذاشتی؟ چرا دور ایستاده‌ای و ناله‌ام را نمی‌شنوی و به نجاتم نمی‌شتابی؟

مزامیر 38:3

در اثر خشم تو جای سالمی در بدنم نمانده؛ به سبب گناهم استخوانهایم در هم کوبیده شده‌اند.

مزامیر 38:8

تاب تحمل خود را از دست داده‌ام و به کلی از پای افتاده‌ام؛ غم، دلم را گرفته و از شدت درد می‌نالم.

مزامیر 51:8

ای که مرا در هم کوبیده‌ای، شادی مرا به من بازگردان تا جان من بار دیگر مسرور شود.

مزامیر 6:2

ای خداوند، به من رحم کن زیرا پژمرده شده‌ام. خداوندا، مرا شفا ده، زیرا دردْ وجودم را فرا گرفته

امثال 17:22

شادی دل مانند دارو شفابخش است اما روح پژمرده انسان را بیمار می‌کند.

امثال 28:13

هر که گناه خود را بپوشاند، هرگز کامیاب نخواهد شد، اما کسی که آن را اعتراف کند و از آن دست بکشد خدا بر او رحم خواهد کرد.

اِشعیا 51:20

مردم تو مانند آهوانی هستند که در دام صیاد گیر کرده باشند؛ آنها در کوچه‌هایت افتاده‌اند و قدرت ندارند از جا برخیزند، زیرا خداوند غضب خود را بر آنها نازل کرده است.

اِشعیا 57:17

من به علّت طمعکاری شما غضبناک شدم و تنبیه‌تان کردم و شما را ترک گفتم. اما شما راه خود را ادامه دادید و از آن دست نکشیدید.

اِشعیا 59:11

همهٔ ما همچون خرسهای گرسنه خرناس می‌کشیم و مانند فاخته‌ها می‌نالیم. به خداوند روی می‌آوریم تا ما را نجات دهد، اما بی‌فایده است؛ زیرا او از ما روگردان شده است.

سوگنامه 1:3

مردم مصیبت‌زده و رنجدیدهٔ یهودا به اسارت رفته‌اند؛ به دیار غربت تبعید شده‌اند و اینک هیچ آسایش ندارند. دشمنان، آنها را احاطه نموده عرصه را بر آنها تنگ کرده‌اند.

سوگنامه 3:4

او گوشت و پوست بدنم را فرسوده و استخوانهایم را شکسته است.

سوگنامه 3:8

فریاد برمی‌آورم و کمک می‌طلبم، ولی او به دادم نمی‌رسد.

هوشع 7:14

آنها از صمیم دل به حضور من فریاد بر نمی‌آورند، بلکه در بستر خود ناله و شیون می‌کنند. آنها خود را زخمی کرده، برای غله و شراب به بتها دعا می‌کنند، و از من روی برمی‌گردانند.

۱سموئیل 31:13

سپس استخوانهای ایشان را گرفته، زیر درخت بلوطی که در یابیش است دفن کردند و هفت روز روزه گرفتند.