مزامیر 22:11 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹¹ اکنون نیز مرا ترک نکن، زیرا خطر در کمین است و غیر از تو کسی نیست که به داد من برسد.

هزارۀ نو

¹¹ از من دور مباش، زیرا که تنگی نزدیک است و کسی نیست که یاری کند.

Persian Old Version

¹¹ از من دور مباش زیرا تنگی نزدیک است. و کسی نیست که مدد کند.

مژده برای عصر جدید

¹¹ از من دور مشو، زیرا مشکلات نزدیک است و کسی نیست که به من کمک کند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹¹ از من دور نشو، زیرا سختی نزدیک است و کسی نیست که به من کمک کند.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹¹ از من دور مباش، زیرا تنگی نزدیک است. و کسی نیست که یاری کند.

مزامیر 22:11 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲پادشاهان 14:26

خداوند مصیبت تلخ اسرائیل را دید؛ و کسی نبود که به داد ایشان برسد.

مزامیر 10:1

ای خداوند، چرا دور ایستاده‌ای؟ چرا به هنگام سختیها خود را پنهان می‌کنی؟

مزامیر 35:22

اما تو، ای خداوند، از همه چیز آگاهی؛ پس اینچنین ساکت نباش؛ ای خداوند، از من دور مباش!

مزامیر 38:21

خداوندا، مرا تنها نگذار؛ ای خدای من، از من دور نباش.

مزامیر 69:18

نزد من بیا و بهای آزادیم را بپرداز و مرا از دست دشمن رها کن.

مزامیر 71:12

ای خدا، از من دور مشو! خدایا، به یاری من بشتاب!

مزامیر 71:6

زمانی که در شکم مادرم بودم، تو از من نگهداری می‌کردی و پیش از آنکه متولد شوم، تو خدای من بوده‌ای؛ پس تو را پیوسته ستایش خواهم کرد.

مزامیر 72:12

وقتی شخص فقیر و درمانده از او کمک بخواهد، او را خواهد رهانید.

اِشعیا 63:5

نگاه کردم ببینم کسی به کمک من می‌آید، اما با کمال تعجب دیدم کسی نبود. پس، خشم من مرا یاری کرد و من به تنهایی پیروز شدم.

مَتّی 26:56

بله، می‌بایست اینطور می‌شد، چون تمام این وقایع را انبیا در کتب مقدّس پیشگویی کرده‌اند.» در این گیرودار، تمام شاگردان، او را تنها گذاشته، فرار کردند.

مَتّی 26:72

پطرس دوباره انکار کرد، و حتی این بار قسم خورده، گفت: «من اصلاً این مرد را نمی‌شناسم.»

مَتّی 26:74

پطرس این بار به لعنت کردن و قسم خوردن شروع کرد و گفت: «من اصلاً این مرد را نمی‌شناسم.» درست در همین هنگام خروس بانگ زد،

یوحنا 16:32

ولی وقتی می‌رسد، و یا بهتر بگویم همین الان رسیده است که شما مانند کاه پراکنده می‌شوید و هر یک به خانۀ خود برمی‌گردید و مرا تنها می‌گذارید. ولی من تنها نیستم، چون پدرم با من است.

تثنیه 32:36

«خداوند به داد قومش خواهد رسید و بر بندگانش شفقت خواهد فرمود، وقتی ببیند که قوت ایشان از بین رفته و برای برده و آزاد رمقی نمانده است.

عبرانیان 5:7

با این حال، مسیح وقتی در این دنیا به سر می‌برد، با اشک و آه و اندوه عمیق به درگاه خدا دعا و استغاثه می‌کرد تا او را از قدرت مرگ نجات بخشد. خدا نیز دعای او را به سبب اطاعت کاملش مستجاب فرمود.