مزامیر 17:8 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁸ از من مانند مردمک چشمت مواظبت نما و مرا زیر سایهٔ بالهای خود پنهان کن.

هزارۀ نو

⁸ مرا همچون مردمک چشم خود نگاه دار؛ و در سایۀ بالهایت پنهانم کن،

Persian Old Version

⁸ مرا مثل مردمک چشم نگاه دار؛ مرا زیر سایه بال خود پنهان کن،

مژده برای عصر جدید

⁸ مرا مانند چشمان خود محافظت کن و در سایهٔ بالهایت پناهم ده.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁸ مرا مانند مردمک چشمان خود محافظت کن و در سایۀ بال‌هایت پناهم ده.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁸ مرا مثل مردمک چشم نگاه دار؛ مرا زیر سایه بال خود پنهان کن،

مزامیر 17:8 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 16:1

ای خدا، از من محافظت فرما، زیرا که به تو پناه آورده‌ام.

مزامیر 36:7

خدایا، محبت تو چه عظیم است! آدمیان زیر سایهٔ بالهای تو پناه می‌گیرند.

مزامیر 36:8

آنها از برکت خانهٔ تو سیر می‌شوند و تو از چشمهٔ نیکویی خود به آنها می‌نوشانی.

مزامیر 57:1

ای خدا بر من رحم کن! بر من رحم کن، زیرا به تو پناه آورده‌ام. در زیر سایۀ بالهایت پناه می‌گیرم تا این بلا از من بگذرد.

مزامیر 57:2

نزد خدای متعال، خدایی که همهٔ نیازهایم را برمی‌آورد، دعا می‌کنم.

مزامیر 61:4

بگذار تمام عمرم در خیمهٔ تو ساکن شوم و در زیر سایهٔ بالهای تو پناه گیرم.

مزامیر 61:5

خدایا، تو قولهایی را که داده‌ام، شنیده‌ای، و برکاتی را نصیبم ساخته‌ای که به کسانی که نام تو را گرامی می‌دارند، می‌بخشی.

مزامیر 63:7

تو همیشه مددکار من بوده‌ای، پس در زیر بالهای تو شادی خواهم کرد.

مزامیر 91:1

آنکه به خدای متعال پناه می‌برد، زیر سایهٔ قادر مطلق در امان خواهد بود.

مزامیر 91:4

او تو را در زیر بالهای خود خواهد گرفت و از تو مراقبت خواهد کرد. وعده‌های امین او برای تو چون سلاح و سپر می‌باشد.

امثال 7:2

اوامر مرا به جا آور تا زنده بمانی. تعلیم مرا مانند مردمک چشم خود حفظ کن.

زَکریا 2:8

خداوند لشکرهای آسمان مرا برگزیده و به مقابله با قومهایی که بر شما ظلم و ستم روا داشته‌اند، فرستاده است. کسی که به شما آزار برساند به خداوند آزار رسانده است، چون شما مثل مردمک چشم خداوند هستید.

مَتّی 23:37

«ای اورشلیم، ای اورشلیم، ای قاتلِ انبیا و سنگسارکنندۀ فرستادگان خدا! چند بار خواستم فرزندان تو را جمع کنم همان‌طور که مرغ جوجه‌های خود را زیر بال خود می‌گیرد، اما تو نخواستی.

لوقا 13:34

«ای اورشلیم، ای اورشلیم، ای قاتلِ انبیا و سنگسارکنندۀ فرستادگان خدا! چند بار خواستم فرزندان تو را جمع کنم همان‌طور که مرغ جوجه‌های خود را زیر بال خود می‌گیرد، اما تو نخواستی.

تثنیه 32:10

او اسرائیل را در بیابان خشک و سوزان یافت، او را در برگرفت و از او مراقبت کرد، و مانند مردمک چشم خود از او محافظت نمود،

روت 2:12

خداوند، پاداش این فداکاری تو را بدهد و از سوی یهوه خدای اسرائیل که زیر بالهایش پناه گرفته‌ای، اجر کامل به تو برسد.»