مزامیر 142:4 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁴ به اطراف خود نگاه می‌کنم و می‌بینم کسی نیست که مرا کمک کند. پناهی ندارم و کسی به فکر من نیست.

هزارۀ نو

⁴ به جانب راست من بنگر و ببین که کسی مرا در نظر نمی‌آورد؛ پناهگاهی برایم باقی نمانده، و کسی در فکر جان من نیست.

Persian Old Version

⁴ به طرف راست بنگر و ببین که کسی نیست که مرا بشناسد. ملجا برای من نابود شد. کسی نیست که در فکرجان من باشد.

مژده برای عصر جدید

⁴ وقتی به اطرافم نگاه می‌کنم، کسی را نمی‌بینم که به کمکم بیاید و کسی به من توجّه نمی‌کند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁴ وقتی به اطرافم نگاه می‌کنم، کسی را نمی‌بینم که پناهگاهم باشد و کسی نیست که در فکر من باشد.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁴ به طرف راست نگاه کن و ببین که کسی نیست که مرا بشناسد. پناهگاه برای من نابود شد. کسی نیست که در فکر جان من باشد.

مزامیر 142:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 11:20

اما چشمان شریران تار خواهد شد و برای آنها راه فراری نخواهد بود و تنها امیدشان مرگ خواهد بود.

مزامیر 1:6

درستکاران توسط خداوند محافظت و هدایت می‌شوند، اما بدکاران به سوی نابودی پیش می‌روند.

مزامیر 140:6

ای خداوند، من تو را خدای خود می‌دانم. فریاد مرا بشنو و به داد من برس.

مزامیر 141:9

مرا از دام و تلهٔ شروران برهان.

مزامیر 143:4

روحیهٔ خود را به کلی باخته‌ام و از ترس نزدیک است قالب تهی کنم.

مزامیر 31:11

نزد همهٔ دشمنان سرافکنده و رسوا شده‌ام و پیش همسایگان نمی‌توانم سرم را بلند کنم. آشنایان از من می‌ترسند؛ هر که مرا در کوچه و بازار می‌بیند، می‌گریزد.

مزامیر 69:20

طعنه و سرزنش مردم دل مرا شکسته است و سخت بیمار شده‌ام. منتظر بودم کسی با من همدردی کند، ولی شخص دلسوزی یافت نشد. به جستجوی افرادی پرداختم که مرا دلداری دهند، اما کسی را نیافتم.

مزامیر 88:18

دوستان و عزیزانم را از من دور کرده‌ای؛ تاریکی تنها مونس من است.

مزامیر 88:8

آشنایانم را از من دور کرده‌ای و آنها را از من بیزار ساخته‌ای. چنان گرفتار شده‌ام که نمی‌توانم برای خلاصی خود چاره‌ای بیندیشم.

اِرمیا 18:22

بگذار وقتی سربازان به ناگه بر آنها هجوم می‌آورند، فریاد و شیون از خانه‌هایشان برخیزد! زیرا بر سر راهم دام گسترده‌اند و برایم چاه کنده‌اند.

اِرمیا 25:35

راه فرار و پناهگاهی نیز برایتان وجود نخواهد داشت.

اِرمیا 30:17

سلامتی و تندرستی را به تو باز خواهم گرداند و زخمهایت را شفا خواهم داد، هر چند که اکنون تو را ”فراموش شده“ و اورشلیم را ”شهر متروک“ می‌نامند.

یونس 2:8

«کسانی که بتهای باطل را می‌پرستند از پیروی تو برگشته‌اند،

مَتّی 26:56

بله، می‌بایست اینطور می‌شد، چون تمام این وقایع را انبیا در کتب مقدّس پیشگویی کرده‌اند.» در این گیرودار، تمام شاگردان، او را تنها گذاشته، فرار کردند.

۲تیموتائوس 4:16

در نخستین جلسهٔ دادگاه، هیچ‌کس برای کمک به من، در جلسه حضور نیافت؛ همه مرا ترک کردند. امیدوارم خدا این خطا را به حساب ایشان نگذارد.

۱سموئیل 27:1

داوود با خود فکر کرد: «روزی شائول مرا خواهد کشت. پس بهتر است به سرزمین فلسطینی‌ها بروم تا او از تعقیب من دست بردارد؛ آنگاه از دست او رهایی خواهم یافت.»