مزامیر 136:5 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁵ او را که آسمانها را با حکمت خویش آفرید شکر گویید، زیرا محبتش ابدیست؛

هزارۀ نو

⁵ او را که به خردمندی آسمانها را آفرید، زیرا که محبت او جاودانه است؛

Persian Old Version

⁵ او را که آسمانها را به حکمت آفرید، زیرا که رحمت او تا ابدالاباد است.

مژده برای عصر جدید

⁵ او را که با حکمت خود آسمانها را آفرید؛ زیرا محبّت پایدار او ابدی است.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁵ او را که با حکمت خود آسمان‌ها را آفرید، زیرا محبّت پایدار او جاودانی است.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁵ او را که آسمان‌ها را به حکمت آفرید؛ زیرا که رحمت او جاودانه است.

مزامیر 136:5 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 1:1

در آغاز، خدا آسمانها و زمین را آفرید.

پیدایش 1:7

پس خدا فضایی به وجود آورد تا آبهای پائین را از آبهای بالا جدا کند.

پیدایش 1:8

خدا این فضا را «آسمان» نامید. شب گذشت و صبح شد. این، روز دوم بود.

مزامیر 104:24

خداوندا، کارهای دست تو چه بسیارند. همه آنها را از روی حکمت انجام داده‌ای. زمین از مخلوقات تو پر است.

مزامیر 134:3

خداوندی که آسمان و زمین را آفرید، شما را از صهیون برکت خواهد داد.

مزامیر 33:6

به فرمان خداوند آسمانها به وجود آمد؛ او با کلام دهانش خورشید و ماه و ستارگان را آفرید.

مزامیر 8:4

می‌گویم انسان چیست که تو به فکرش باشی، و پسر انسان، که او را مورد لطف خود قرار دهی؟

اِرمیا 10:12

اما خدای ما با قدرت خود زمین را ساخت، و با حکمتش جهان را بنیاد نهاد و با دانایی خود آسمانها را به وجود آورد.

اِرمیا 51:15

خدای ما با قدرت خود زمین را آفرید و با حکمتش جهان را بنیاد نهاد و با دانایی خود آسمانها را به وجود آورد.