مزامیر 132:1 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ ای خداوند، داوود و تمام سختیهای او را به یاد آور

هزارۀ نو

¹ خداوندا، داوود را به یاد آر، و همۀ مشقتهای وی را؛

Persian Old Version

¹ ای خداوند برای داود به یاد آور، همه مذلتهای او را.

مژده برای عصر جدید

¹ خداوندا، داوود و زحمتهایی را که متحمّل شد فراموش مکن.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ خداوندا، داوود را به یادآور؛ به یادآور تمام زحمت‌هایی را که او متحمّل شد.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ ای خداوند برای داوود به یاد آور، همه سختی‌های او را.

مزامیر 132:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 8:1

اما خدا، نوح و حیوانات درون کشتی را فراموش نکرده بود. او بادی بر سطح آبها وزانید و سیلاب کم‌کم کاهش یافت.

مزامیر 120:1

وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید.

مزامیر 121:1

چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم.

مزامیر 122:1

هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم!

مزامیر 123:1

به سوی تو چشمان خود را برمی‌افرازم، ای خدایی که در آسمانها نشسته و حکمرانی می‌کنی!

مزامیر 124:1

اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:

مزامیر 125:1

آنانی که بر خداوند توکل دارند، مانند کوه صهیون، همیشه ثابت و پا برجا هستند.

مزامیر 126:1

هنگامی که خداوند ما را از اسارت به اورشلیم باز آورد، فکر کردیم که خواب می‌بینیم!

مزامیر 127:1

اگر خداوند خانه را بنا نکند، بناکنندگانش زحمت بیهوده می‌کشند؛ اگر خداوند شهر را نگهبانی نکند، نگهبانان بیهوده نگهبانی می‌کنند.

مزامیر 128:1

خوشا به حال کسی که خداوند را گرامی می‌دارد و از راههای او پیروی می‌کند.

مزامیر 129:1

از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:

مزامیر 130:1

ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم.

مزامیر 131:1

ای خداوند، من از خودبینی و تکبر دست کشیده‌ام؛ از آنچه بزرگتر و بلندتر از عقل من است خود را دور نگه داشته‌ام.

مزامیر 25:18

به فقر و بدبختی من توجه کن و همهٔ گناهانم را بیامرز.

خروج 2:24

خدا نالهٔ ایشان را شنید و عهد خود را با اجدادشان یعنی ابراهیم و اسحاق و یعقوب به یاد آورد.

سوگنامه 3:19

وقتی مصیبت و سرگردانی خود را به یاد می‌آورم، جانم تلخ می‌گردد.

سوگنامه 5:1

ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شده‌ایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانه‌های ما را بیگانگان تصرف کرده‌اند.