مزامیر 13:2 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

² تا به کی افکارم مرا آزار دهند و هر روز دلم از غم پر شود؟ تا به کی دشمن بر من پیروز باشد؟

هزارۀ نو

² تا به کی با اندیشه‌هایم دست به گریبان باشم، و همۀ روز در دلم غم باشد؟ تا به کی دشمنم بر من سرافراز شود؟

Persian Old Version

² تا به کی در نفس خودمشورت بکنم و در دلم هرروزه غم خواهد بود؟ تا به کی دشمنم بر من سرافراشته شود؟

مژده برای عصر جدید

² تا به کی باید بار مشکلات را بکشم و شب و روز دلم پُر از غم باشد؟ تا به کی دشمن من، بر من برتری داشته باشد؟

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

² تا به کی باید با افکارم در جنگ باشم و شب و روز دلم پُر از غم باشد؟ تا به کی دشمن من، بر من چیره شود؟

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

² تا به کی در نفس خود مشورت بکنم و در دلم هر روزه غم خواهد بود؟ تا به کی دشمنم بر من سرافراشته شود؟

مزامیر 13:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

اِستر 7:6

استر جواب داد: «دشمن ما این هامان شرور است!» آنگاه هامان از ترس پادشاه و ملکه به لرزه افتاد.

ایّوب 10:15

وای بر من اگر گناهی مرتکب شوم. اما حتی اگر بی‌گناه باشم نمی‌توانم سرم را بلند کنم چون پر از شرمساری و فلاکت هستم!

مزامیر 10:18

تو از حق یتیمان و مظلومان دفاع می‌کنی تا دیگر انسان خاکی نتواند آنها را بترساند.

مزامیر 116:3

خطر مرگ بر من سایه افکنده بود و مایوس و غمگین بودم،

مزامیر 17:9

مرا از چنگ دشمنانی که محاصره‌ام می‌کنند و بر من هجوم می‌آورند، برهان.

مزامیر 31:18

بگذار زبان دروغگو که بر ضد عادلان سخن می‌گوید لال شود.

مزامیر 38:17

نزدیک است از پای درآیم؛ این درد، دائم مرا عذاب می‌دهد.

مزامیر 42:4

چون به گذشته فکر می‌کنم دلم می‌گیرد؛ به یاد می‌آورم که چگونه در روزهای عید، جماعت بزرگی را سرودخوانان و شادی‌کنان و حمدگویان به خانهٔ خدا هدایت می‌کردم!

مزامیر 6:4

ای خداوند، بیا و مرا برهان؛ به خاطر محبت خود، مرا نجات ده.

مزامیر 7:2

و گرنه آنها همچون شیر مرا می‌درند و تکه‌تکه می‌کنند بدون آنکه کسی بتواند به نجاتم بشتابد.

مزامیر 74:10

ای خدا، تا به کی به دشمن اجازه می‌دهی به نام تو اهانت کند؟

مزامیر 74:18

ای خداوند، ببین چگونه دشمن به نام تو اهانت می‌کند.

مزامیر 8:2

کودکان و شیرخوارگان، زبان به ستایش تو می‌گشایند و دشمنانت را سرافکنده و خاموش می‌سازند.

مزامیر 9:6

دشمنان ما را به کلی ریشه‌کن نموده‌ای و شهرهای آنها را ویران کرده‌ای به طوری که حتی نامی از آنها نیز باقی نمانده است.

امثال 15:13

دل شاد، چهره را شاداب می‌سازد، اما تلخی دل، روح را افسرده می‌کند.

جامعه 5:17

او تمام عمر را در تاریکی و نومیدی و درد و خشم می‌گذراند.

اِرمیا 15:18

چرا درد من دائمی است؟ چرا زخمهای من التیام نمی‌یابند؟ آیا می‌خواهی مرا ناامید کنی و برای جان تشنهٔ من، سراب باشی؟»

اِرمیا 45:3

«ای باروک تو گفته‌ای: ”وای بر من! خداوند غمها و دردهای مرا افزوده است. از آه و ناله خسته شده‌ام و یک دم آرام ندارم.“

اِرمیا 8:18

درد من، درمان نمی‌پذیرد! دل من بی‌تاب است!

سوگنامه 1:5

دشمنانش سَروَرِ او شده‌اند و خصمانش در آسایش‌اند. خداوند اورشلیم را برای گناهان بسیارش تنبیه کرده است. دشمنان، فرزندان او را اسیر کرده، به دیار غربت به بردگی برده‌اند.

سوگنامه 1:9

لکهٔ ننگی بر دامن اورشلیم بود، اما او اعتنایی نکرد؛ او به عاقبت خود نیاندیشید و ناگهان سقوط کرد. اینک کسی نیست که او را تسلی دهد. او فریاد برمی‌آورد، «خداوندا، به مصیبتم نگاه کن، زیرا دشمن بر من پیروز شده است.»

سوگنامه 5:20

مدت مدیدی است که تو ما را ترک کرده‌ای و دیگر ما را به یاد نمی‌آوری.

مَتّی 26:38

به ایشان گفت: «از شدت حزن و اندوه، در آستانۀ مرگ هستم. شما همین‌جا بمانید و با من بیدار باشید.»

لوقا 22:53

من هر روز با شما در معبد بودم؛ چرا در آنجا مرا نگرفتید؟ اما اکنون زمان شماست، زمان فرمانروایی ظلمت!»

یوحنا 16:6

در عوض غمگین و محزونید.

رومیان 9:2

در دل خود دردی جانکاه و اندوهی بی‌پایان دارم.

فلیپیان 2:27

در واقع، بیماری او بسیار سخت بود و چیزی نمانده بود که از پای درآید. اما خدا، هم به او و هم به من رحم کرد و نگذاشت که این غم نیز بر غمهای دیگر من اضافه شود.

۱سموئیل 24:19

کیست که دشمن خود را در چنگ خویش بیابد، ولی او را نکشد؟ به خاطر این لطفی که تو امروز به من کردی، خداوند به تو پاداش خوبی بدهد.