مزامیر 123:1 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ به سوی تو چشمان خود را برمی‌افرازم، ای خدایی که در آسمانها نشسته و حکمرانی می‌کنی!

هزارۀ نو

¹ به سوی تو چشمان خود را برمی‌افرازم، به سوی تو که در آسمانها بر تخت نشسته‌ای!

Persian Old Version

¹ به سوی تو چشمان خود رابرمی افرازم، ای که بر آسمانهاجلوس فرمودهای!

مژده برای عصر جدید

¹ ای خداوند، چشمان من به سوی توست، به تو که در آسمان فرمانروایی می‌کنی.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ ای خداوند، چشمانم را به‌سوی تو برمی‌افرازم، به تو که در آسمان فرمانروایی می‌کنی.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ به سوی تو چشمان خود را برمی افرازم، ای که بر آسمان‌ها جلوس فرموده‌ای!

مزامیر 123:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱پادشاهان 8:30

نه تنها من، بلکه هر وقت قوم تو اسرائیل نیز در اینجا دعا می‌کنند، تو دعای آنها را اجابت فرما و از آسمان که محل سکونت تو است، استغاثهٔ ایشان را بشنو و گناهانشان را ببخش.

مزامیر 11:4

اما خداوند هنوز در خانهٔ مقدّس خود است، او همچنان بر تخت آسمانی خود نشسته است. خداوند انسانها را می‌بیند و می‌داند که آنها چه می‌کنند.

مزامیر 115:3

خدای ما در آسمانهاست و آنچه را که اراده فرماید انجام می‌دهد.

مزامیر 120:1

وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید.

مزامیر 121:1

چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم.

مزامیر 122:1

هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم!

مزامیر 124:1

اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:

مزامیر 125:1

آنانی که بر خداوند توکل دارند، مانند کوه صهیون، همیشه ثابت و پا برجا هستند.

مزامیر 126:1

هنگامی که خداوند ما را از اسارت به اورشلیم باز آورد، فکر کردیم که خواب می‌بینیم!

مزامیر 127:1

اگر خداوند خانه را بنا نکند، بناکنندگانش زحمت بیهوده می‌کشند؛ اگر خداوند شهر را نگهبانی نکند، نگهبانان بیهوده نگهبانی می‌کنند.

مزامیر 128:1

خوشا به حال کسی که خداوند را گرامی می‌دارد و از راههای او پیروی می‌کند.

مزامیر 129:1

از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:

مزامیر 130:1

ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم.

مزامیر 131:1

ای خداوند، من از خودبینی و تکبر دست کشیده‌ام؛ از آنچه بزرگتر و بلندتر از عقل من است خود را دور نگه داشته‌ام.

مزامیر 132:1

ای خداوند، داوود و تمام سختیهای او را به یاد آور

مزامیر 133:1

چه خوشایند و چه دلپسند است که قوم خدا به یکدلی با هم زندگی کنند!

مزامیر 134:1

خداوند را ستایش کنید، ای همهٔ خدمتگزاران خداوند که شبانگاه در خانۀ خداوند خدمت می‌کنید.

مزامیر 141:8

ای خداوند، از تو انتظار کمک دارم. تو پناهگاه من هستی. نگذار بدکاران مرا از بین ببرند.

مزامیر 2:4

اما خداوند که بر تخت خود در آسمان نشسته، به نقشه‌های آنان می‌خندد.

مزامیر 25:15

چشم امید من همیشه بر خداوند است، زیرا تنها او می‌تواند مرا از خطر برهاند.

اِشعیا 57:15

خدای متعال و مقدّس که تا ابد زنده است، چنین می‌گوید: «من در مکانهای بلند و مقدّس ساکنم و نیز در وجود کسی که روحی متواضع و توبه‌کار دارد، تا دل او را زنده سازم و نیرویی تازه به او بخشم.

اِشعیا 66:1

خداوند می‌فرماید: «آسمان، تخت سلطنت من است، و زمین کرسی زیر پایم. آیا می‌توانید معبدی اینچنین برایم بسازید؟ آیا می‌توانید چنین مکانی برای آسودن برایم بنا کنید؟

مَتّی 6:9

«پس شما این گونه دعا کنید: «”ای پدر ما که در آسمانی، نام تو مقدّس باد.

لوقا 18:13

«اما آن باجگیر گناهکار در فاصله‌ای دور ایستاد و به هنگام دعا، حتی جرأت نکرد از خجالت سر خود را بلند کند، بلکه با اندوه به سینه خود زده، گفت: خدایا، بر من گناهکار رحم فرما!