مزامیر 122:1 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم!

هزارۀ نو

¹ شادمان می‌شدم آنگاه که مرا می‌گفتند: «به خانۀ خداوند برویم!»

Persian Old Version

¹ شادمان میشدم چون به من می گفتند: «به خانه خداوند برویم.»

مژده برای عصر جدید

¹ وقتی به من گفتند: «به خانهٔ خداوند برویم.» بسیار خوشحال شدم.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ بسیار خوشحال می‌شدم وقتی به من می‌گفتند: «به خانۀ خداوند برویم.»

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ شادمان می‌شدم چون به من می گفتند: «به خانه خداوند برویم.»

مزامیر 122:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 119:111

احکام تو تا ابد در خزانهٔ قلبم خواهد ماند، زیرا مایهٔ شادی قلبم می‌باشد.

مزامیر 120:1

وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید.

مزامیر 121:1

چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم.

مزامیر 123:1

به سوی تو چشمان خود را برمی‌افرازم، ای خدایی که در آسمانها نشسته و حکمرانی می‌کنی!

مزامیر 124:1

اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:

مزامیر 125:1

آنانی که بر خداوند توکل دارند، مانند کوه صهیون، همیشه ثابت و پا برجا هستند.

مزامیر 126:1

هنگامی که خداوند ما را از اسارت به اورشلیم باز آورد، فکر کردیم که خواب می‌بینیم!

مزامیر 127:1

اگر خداوند خانه را بنا نکند، بناکنندگانش زحمت بیهوده می‌کشند؛ اگر خداوند شهر را نگهبانی نکند، نگهبانان بیهوده نگهبانی می‌کنند.

مزامیر 128:1

خوشا به حال کسی که خداوند را گرامی می‌دارد و از راههای او پیروی می‌کند.

مزامیر 129:1

از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:

مزامیر 130:1

ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم.

مزامیر 131:1

ای خداوند، من از خودبینی و تکبر دست کشیده‌ام؛ از آنچه بزرگتر و بلندتر از عقل من است خود را دور نگه داشته‌ام.

مزامیر 132:1

ای خداوند، داوود و تمام سختیهای او را به یاد آور

مزامیر 133:1

چه خوشایند و چه دلپسند است که قوم خدا به یکدلی با هم زندگی کنند!

مزامیر 134:1

خداوند را ستایش کنید، ای همهٔ خدمتگزاران خداوند که شبانگاه در خانۀ خداوند خدمت می‌کنید.

مزامیر 26:8

خداوندا، خانهٔ تو را که حضور پرجلالت در آنجاست، دوست می‌دارم.

مزامیر 42:4

چون به گذشته فکر می‌کنم دلم می‌گیرد؛ به یاد می‌آورم که چگونه در روزهای عید، جماعت بزرگی را سرودخوانان و شادی‌کنان و حمدگویان به خانهٔ خدا هدایت می‌کردم!

مزامیر 55:14

ما با یکدیگر رفاقت صادقانه داشتیم، با یکدیگر درد دل می‌کردیم و با هم به خانهٔ خدا می‌رفتیم.

مزامیر 84:10

یک روز در صحنهای خانهٔ تو بودن بهتر است از هزار سال در هر جای دیگر در این دنیا! نوکری در خانهٔ تو را بیشتر می‌پسندم تا اربابی در کاخهای شریران.

اِشعیا 2:3

آنان خواهند گفت: «بیایید به کوه خداوند که خانهٔ خدای یعقوب بر آن قرار دارد برویم تا او قوانین خود را به ما یاد دهد و ما آنها را اطاعت کنیم.» زیرا خداوند احکام خود را از صهیون و کلامش را از اورشلیم صادر می‌کند.

اِرمیا 31:6

«روزی خواهد رسید که دیدبانها بر روی تپه‌های افرایم صدا خواهند زد: ”برخیزید تا با هم به صهیون نزد خداوند، خدای خود برویم.“

حزقیال 46:10

در این عیدها، حاکم باید همراه مردم باشد، وقتی آنها داخل می‌شوند او نیز داخل شود و وقتی خارج می‌شوند او هم خارج شود.

میکاه 4:2

آنان خواهند گفت: «بیایید به کوه خداوند که خانهٔ خدای اسرائیل بر آن قرار دارد برویم تا او قوانین خود را به ما یاد دهد و ما آنها را اطاعت کنیم.» زیرا خداوند دستورهای خود را در اورشلیم صادر می‌کند.