مزامیر 120:1 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید.

هزارۀ نو

¹ در تنگی خود خداوند را می‌خوانم، و مرا اجابت می‌فرماید.

Persian Old Version

¹ نزد خداوند در تنگی خود فریادکردم و مرا اجابت فرمود.

مژده برای عصر جدید

¹ در هنگام سختی به حضور خداوند دعا کردم و او دعایم را مستجاب فرمود.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ در هنگام سختی به حضور خداوند دعا کردم و او دعای مرا مستجاب فرمود.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ نزد خداوند در تنگی خود فریاد کردم و مرا جواب داد.

مزامیر 120:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 102:2

وقتی که در زحمت هستم، روی خود را از من برنگردان! به من توجه فرما، و هرگاه دعا کنم بی‌درنگ مرا اجابت فرما!

مزامیر 107:13

آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او آنها را از همه تنگیهایشان رهانید.

مزامیر 118:5

در زحمت بودم؛ از خداوند کمک خواستم؛ او به دادم رسید و مرا رهانید.

مزامیر 121:1

چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم.

مزامیر 122:1

هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم!

مزامیر 123:1

به سوی تو چشمان خود را برمی‌افرازم، ای خدایی که در آسمانها نشسته و حکمرانی می‌کنی!

مزامیر 124:1

اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:

مزامیر 125:1

آنانی که بر خداوند توکل دارند، مانند کوه صهیون، همیشه ثابت و پا برجا هستند.

مزامیر 126:1

هنگامی که خداوند ما را از اسارت به اورشلیم باز آورد، فکر کردیم که خواب می‌بینیم!

مزامیر 127:1

اگر خداوند خانه را بنا نکند، بناکنندگانش زحمت بیهوده می‌کشند؛ اگر خداوند شهر را نگهبانی نکند، نگهبانان بیهوده نگهبانی می‌کنند.

مزامیر 128:1

خوشا به حال کسی که خداوند را گرامی می‌دارد و از راههای او پیروی می‌کند.

مزامیر 129:1

از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:

مزامیر 130:1

ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم.

مزامیر 131:1

ای خداوند، من از خودبینی و تکبر دست کشیده‌ام؛ از آنچه بزرگتر و بلندتر از عقل من است خود را دور نگه داشته‌ام.

مزامیر 132:1

ای خداوند، داوود و تمام سختیهای او را به یاد آور

مزامیر 133:1

چه خوشایند و چه دلپسند است که قوم خدا به یکدلی با هم زندگی کنند!

مزامیر 134:1

خداوند را ستایش کنید، ای همهٔ خدمتگزاران خداوند که شبانگاه در خانۀ خداوند خدمت می‌کنید.

مزامیر 18:6

اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید.

مزامیر 50:15

هنگامی که در مشکلات هستید مرا بخوانید؛ من شما را نجات خواهم داد و شما مرا ستایش خواهید کرد.»

مزامیر 50:23

قربانی شایستهٔ من آنست که از من سپاسگزار باشید و مرا ستایش کنید. هر که چنین کند راه نجات را به او نشان خواهم داد.»

یونس 2:2

«به هنگام سختی، خداوند را خواندم و او مرا اجابت فرمود. از عالم مرگ فریاد برآوردم و تو ای خداوند، به داد من رسیدی!

یونس 2:3

مرا به اعماق دریا انداختی. در سیلابها غرق شدم و امواج خروشانت مرا پوشانید.

لوقا 22:44

پس او با شدت بیشتری به دعا ادامه داد، و از کشمکش روحی آنچنان در رنج و عذاب بود که عرق او همچون قطره‌های درشت خون بر زمین می‌چکید.

عبرانیان 5:7

با این حال، مسیح وقتی در این دنیا به سر می‌برد، با اشک و آه و اندوه عمیق به درگاه خدا دعا و استغاثه می‌کرد تا او را از قدرت مرگ نجات بخشد. خدا نیز دعای او را به سبب اطاعت کاملش مستجاب فرمود.

۱سموئیل 1:20

پس از چندی حنا حامله شده، پسری زایید و او را سموئیل نامید و گفت: «من او را از خداوند درخواست نمودم.»

۱سموئیل 1:27

و از خداوند درخواست نمودم که به من فرزندی بدهد. او دعایم را مستجاب نمود و این پسر را به من بخشید.