مزامیر 116:1 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ خداوند را دوست می‌دارم زیرا ناله و فریاد مرا می‌شنود

هزارۀ نو

¹ خداوند را دوست می‌دارم، زیرا که آواز من و فریاد التماسم را شنیده است.

Persian Old Version

¹ خداوند را محبت مینمایم زیرا که آواز من و تضرع مرا شنیده است.

مژده برای عصر جدید

¹ خداوند را دوست دارم، زیرا او دعا و التماس مرا می‌شنود.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ خداوند را دوست دارم، زیرا او دعا و التماس مرا شنیده است.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ خداوند را محبّت می‌نمایم، زیرا که صدای من و التماس مرا شنیده است.

مزامیر 116:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱یوحنا 4:19

محبت ما نسبت به خدا، از محبتی ناشی می‌شود که او اول نسبت به ما داشت.

یوحنا 16:24

تا به حال به نام من چیزی نخواسته‌اید. بخواهید تا بیابید و شاد شوید و شادی‌تان کامل گردد.

مَرقُس 12:33

و من قبول دارم که دوست داشتن خدا با تمامی دل و با تمامی عقل و با تمامی قوت خود و دوست داشتن همسایه همچون جان خویش مهمتر از همۀ هدایا و قربانیهاست.»

مزامیر 69:33

خداوند دعای نیازمندان را مستجاب می‌نماید و عزیزان خود را در زندان و اسارت فراموش نمی‌کند.

مزامیر 40:1

با صبر و شکیبایی انتظار خداوند را کشیدم، و او به سوی من توجه نمود و فریادم را شنید.

مزامیر 119:132

همان‌گونه که بر دوستداران خود رحمت می‌فرمایی، بر من نیز نظر لطف بیفکن و مرا مورد رحمت خود قرار ده.

پیدایش 35:2

آنگاه یعقوب به تمامی اهل خانهٔ خود دستور داد که بُتهایی را که با خود آورده بودند، دور بیندازند و غسل بگیرند و لباسهایشان را عوض کنند.

یوحنا 21:17

برای بار سوم عیسی به او فرمود: «ای شمعون، ای پسر یونا، آیا مرا دوست می‌داری؟» پطرس رنجیده‌خاطر شد که عیسی برای بار سوم از او پرسید که «آیا مرا دوست می‌داری؟» پس گفت: «سرورم، شما از همه چیز آگاهید. می‌دانید که دوستتان دارم.» عیسی به او فرمود: «پس به بره‌های کوچک من خوراک بده.

۱سموئیل 1:26

حنا از عیلی پرسید: «ای سرورم، آیا مرا به خاطر داری؟ من همان زنی هستم که در اینجا ایستاده، به حضور خداوند دعا کردم

اعداد 21:3

خداوند دعای ایشان را شنیده کنعانی‌ها را شکست داد، و اسرائیلی‌ها آنان و شهرهای ایشان را به کلی نابود کردند. از آن پس، آن ناحیه «حرمه» (یعنی «نابودی») نامیده شد.

مزامیر 28:6

خداوند را سپاس باد! او فریاد التماس مرا شنیده است.

اِشعیا 38:15

چه بگویم که خداوند مرا بدین روز انداخته بود. از تلخی جان، خواب از چشمانم رفته بود.

سوگنامه 3:56

صدایم را شنیدی و به ناله‌هایم توجه کردی.

یونس 2:3

مرا به اعماق دریا انداختی. در سیلابها غرق شدم و امواج خروشانت مرا پوشانید.