مزامیر 10:4 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁴ این بدکارانِ متکبر فکر می‌کنند خدایی وجود ندارد تا از آنها بازخواست کند.

هزارۀ نو

⁴ شریر در غرور خویش می‌گوید: «بازخواست نخواهد کرد»؛ همۀ اندیشۀ او این است که «خدایی نیست».

Persian Old Version

⁴ شریر در غرور خود میگوید: «بازخواست نخواهد کرد.» همه فکرهای او اینست که خدایی نیست.

مژده برای عصر جدید

⁴ شریران در غرور خود به خداوند توجّه ندارند، و در فکر ایشان، خدا جایی ندارد!

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁴ شریران در غرور خود به خداوند اهمیّت نمی‌دهند، و فکرشان این است: «خدایی نیست.»

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁴ شریر در غرور خود می‌گوید: «بازخواست نخواهد کرد.» همه فکرهای او این است که خدایی نیست.

مزامیر 10:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 6:5

خداوند دید که شرارت انسان بر زمین چقدر زیاد شده است، و نیتهای دل او دائماً به بدی تمایل دارد.

ایّوب 22:17

زیرا به خدای قادر مطلق گفتند: «ای خدا از ما دور شو! تو چه کاری می‌توانی برای ما انجام دهی؟»

مزامیر 101:5

کسی را که از دیگران بدگویی کند ساکت خواهم کرد؛ شخص مغرور و خودخواه را متحمل نخواهم شد.

مزامیر 18:27

تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی.

مزامیر 27:8

تو گفته‌ای که تو را بطلبم، من نیز از ته دل می‌گویم که ای خداوند تو را خواهم طلبید.

مزامیر 36:1

گناه در عمق دل انسان شرور لانه کرده است و هیچ ترسی از خدا ندارند.

مزامیر 53:1

کسی که فکر می‌کند خدایی نیست، ابله است. چنین شخص فاسد است و دست به کارهای پلید می‌زند و هیچ نیکی در او نیست.

مزامیر 73:11

و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟»

خروج 5:2

فرعون گفت: «یهوه کیست که من به حرفهایش گوش بدهم و بنی‌اسرائیل را آزاد کنم؟ من خداوند را نمی‌شناسم و بنی‌اسرائیل را نیز آزاد نمی‌کنم.»

امثال 21:4

غرور و تکبر گناهانی هستند که آدم بدکار توسط آنها شناخته می‌شود.

امثال 30:13

هستند کسانی که از نگاهشان کبر و غرور می‌بارد،

امثال 30:9

چون اگر ثروتمند شوم ممکن است تو را انکار کنم و بگویم: «خداوند کیست؟» و اگر تهیدست گردم امکان دارد دزدی کنم و نام تو را بی‌حرمت نمایم.

جامعه 8:11

وقتی خداوند گناهکاران را فوری مجازات نمی‌کند، مردم فکر می‌کنند می‌توانند گناه کنند و در امان بمانند.

اِشعیا 2:11

در آن روز، بلندپروازی و تکبر انسانها نابود خواهد شد و فقط خداوند متعال خواهد بود.

اِشعیا 3:9

چهرهٔ آنان راز درونشان را فاش می‌سازد و نشان می‌دهد که گناهکارند. آنان مانند مردم سدوم و عموره آشکارا گناه می‌کنند. وای بر آنان، زیرا با این کارهای زشت، خود را دچار مصیبت کرده‌اند.

اِشعیا 59:7

پاهایشان برای شرارت می‌دوند و برای ریختن خون بی‌گناهان می‌شتابند! هر جا می‌روند ویرانی و خرابی برجای می‌گذارند.

اِشعیا 65:2

تمام روز دستهایم را به سوی قومی سرکش دراز کردم. اما آنها به راههای گناه‌آلود و طریقهای کج خود می‌روند.

اِرمیا 2:31

«ای قوم من، به کلام من گوش فرا دهید: آیا من در حق بنی‌اسرائیل بی‌انصافی کرده‌ام؟ آیا برای ایشان مانند یک زمین تاریک و پربلا بوده‌ام؟ پس چرا قوم من می‌گویند: سرانجام از دست خدا رها شدیم، دیگر نمی‌خواهیم با چنین خدایی سروکار داشته باشیم!

اِرمیا 4:14

ای اهالی اورشلیم دلهای خود را از شرارت پاک کنید تا نجات یابید! تا به کی می‌خواهید افکار ناپاک را در دلتان نگاه دارید؟

صَفَنیا 1:12

«در آن روز، با چراغ در اورشلیم خواهم گشت و کسانی را که با خیال راحت گناه می‌ورزند و گمان می‌کنند که من کاری به کارشان ندارم، پیدا کرده مجازات خواهم نمود.

صَفَنیا 2:3

ای تمامی فروتنانی که احکام او را بجا می‌آورید، به راستی عمل کنید و در حضور خداوند فروتن شوید تا شاید شما را از خشم خود در آن روز هلاکت مصون بدارد.

مَرقُس 7:21

چون اینهاست که از وجود و دل انسان بیرون می‌آید: فکرهای پلید، روابط نامشروع، دزدی، آدمکشی، زنا،

اعمال رسولان 8:22

از این شرارتِ خود توبه کن و دعا کن تا شاید خدا این افکار ناپاکت را ببخشد.

رومیان 1:21

بله، درست است که مردم این حقایق را می‌دانند، اما هیچگاه حاضر نیستند به آن اعتراف کنند و خدا را بپرستند و سپاس گویند. در عوض دربارهٔ وجود خدا و ارادهٔ او، عقاید احمقانه‌ای ابداع می‌کنند. به همین علّت ذهن نادانشان، تاریک و مغشوش شده است.

رومیان 1:28

پس همان‌طور که ایشان برای شناخت خدا ارزش قائل نیستند، خدا نیز ایشان را به حال خود رها کرده است تا هر آنچه به ذهن ناپاکشان خطور می‌کند، به عمل آورند.

افسسیان 2:12

در آن زمان، شما جدا از مسیح زندگی می‌کردید و متعلق به قوم اسرائیل نبودید و نسبت به ایشان بیگانه شمرده می‌شدید، و هیچ سهمی در عهدهای خدا نداشتید، عهدهایی که مبتنی بود بر وعده‌های خدا به قومش، و زندگی خود را در این دنیا بدون امید و بدون خدا سپری می‌کردید.

تثنیه 8:14

همان وقت است که باید مواظب باشید مغرور نشوید و خداوند، خدایتان را که شما را از بردگی در مصر بیرون آورد فراموش نکنید.