مزامیر 10:1 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ ای خداوند، چرا دور ایستاده‌ای؟ چرا به هنگام سختیها خود را پنهان می‌کنی؟

هزارۀ نو

¹ خداوندا، چرا دور ایستاده‌ای؟ چرا خود را در زمانهای تنگی پنهان می‌کنی؟

Persian Old Version

¹ ای خداوند چرا دور ایستادهای و خودرا در وقت های تنگی پنهان میکنی؟

مژده برای عصر جدید

¹ خداوندا، چرا دور ایستاده‌ای؟ چرا هنگامی‌که ما در سختی هستیم خود را پنهان می‌کنی؟

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ خداوندا، چرا دور ایستاده‌ای؟ چرا در هنگام سختی‌ها خود را پنهان می‌کنی؟

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ ای خداوند چرا دور ایستاده‌ای؟ چرا در وقت‌های تنگی خود را پنهان می‌کنی؟

مزامیر 10:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 13:24

چرا روی خود را از من برمی‌گردانی و مرا دشمن خود می‌شماری؟

ایّوب 23:9

هنگامی که به شمال می‌روم، اعمال او را می‌بینم، ولی او را در آنجا پیدا نمی‌کنم. به جنوب می‌روم، اما در آنجا نیز نشانی از وی نیست.

ایّوب 34:29

وقتی او آرام است، کیست که بتواند او را مضطرب کند؟ و چون روی خود را بپوشاند، کیست که بتواند او را ببیند؟ هیچ قومی و هیچ انسانی نمی‌تواند.

مزامیر 22:1

ای خدای من، ای خدای من، چرا مرا واگذاشتی؟ چرا دور ایستاده‌ای و ناله‌ام را نمی‌شنوی و به نجاتم نمی‌شتابی؟

مزامیر 27:9

خود را از من پنهان نکن؛ بر من خشمگین مشو و مرا از حضورت نران. تو مددکار من بوده‌ای، مرا طرد نکن؛ ای خدای نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا ترک نکن!

مزامیر 30:7

فکر می‌کردم مانند کوه همیشه پا برجا و پایدار خواهم بود. اما همین که تو، ای خداوند، روی خود را از من برگرداندی، ترسان و پریشان شدم.

مزامیر 44:24

چرا روی خود را از ما برمی‌گردانی و ذلت و خواری ما را نادیده می‌گیری؟

مزامیر 44:25

اینک به خاک افتاده و مغلوب شده‌ایم.

مزامیر 46:1

خدا پناهگاه و قوت ماست! او مددکاری است که در سختیها فوراً به کمک ما می‌شتابد.

مزامیر 88:14

چرا مرا ترک نموده و روی خود را از من برگردانیده‌ای؟

اِرمیا 14:8

ای امید اسرائیل، ای کسی که در تنگنا و گرفتاری نجا‌ت‌دهندۀ مایی، چرا مثل غریبی که از سرزمین ما رد می‌شود و مسافری که شبی نزد ما می‌ماند، نسبت به ما بیگانه گردیده‌ای؟

اِرمیا 14:9

آیا تو هم درمانده شده‌ای؟ آیا مانند جنگجوی ناتوانی گردیده‌ای که کاری از او ساخته نیست؟ خداوندا، تو در میان مایی و ما نام تو را بر خود داریم و قوم تو هستیم؛ پس ای خداوند، ما را به حال خود رها نکن!