امثال 26:4 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁴ نادان را مطابق حماقتش جواب نده، مبادا تو هم مثل او شوی.

هزارۀ نو

⁴ جاهل را مطابق جهالتش پاسخ مده، مبادا تو نیز همچون او شوی.

Persian Old Version

⁴ احمق را موافق حماقتش جواب مده، مباداتو نیز مانند او بشوی.

مژده برای عصر جدید

⁴ کسی‌که به سؤال احمقانه جواب بدهد، مانند سؤال کنندهٔ آن احمق است.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁴ کسی‌ که به سؤال احمقانه جواب بدهد، مانند سؤال‌کنندۀ آن، احمق است.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁴ احمق را موافق حماقتش جواب مده، مبادا تو نیز مانند او بشوی.

امثال 26:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱پادشاهان 12:14

و آنچه جوانان گفته بودند به قوم بازگفت: «پدرم یوغ سنگین بر شما نهاد، اما من یوغ شما را سنگینتر خواهم ساخت! پدرم برای تنبیه شما از تازیانه استفاده می‌کرد، ولی من از شلّاق خاردار استفاده خواهم کرد.»

۱پادشاهان 12:16

بنابراین وقتی مردم دیدند که پادشاه جدید به خواسته‌های ایشان هیچ اهمیتی نمی‌دهد، فریاد برآوردند: «ما خاندان داوود را نمی‌خواهیم! ما با پسر یسا کاری نداریم! ای مردم، به شهرهای خود برگردیم. بگذارید رحبعام بر خاندان خودش سلطنت کند.» به این ترتیب، قبیله‌های اسرائیل رحبعام را ترک نمودند و او فقط پادشاه سرزمین یهودا شد.

امثال 17:14

شروع کردن دعوا مانند ایجاد رخنه در سد آب است، پس جر و بحث را ختم کن پیش از آنکه به دعوا منجر شود.

امثال 23:9

آدم نادان را نصیحت نکن، چون او سخنان حکیمانه تو را خوار خواهد شمرد.

امثال 26:5

نادان را مطابق حماقتش جواب بده، مبادا خودش را عاقل بداند.

امثال 29:9

اگر شخص عاقل با آدم نادان به دادگاه بروند، نادان یا خشمگین می‌شود یا مسخره می‌کند، و هیچ نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود.

اِشعیا 36:21

مردمی که روی حصار بودند سکوت کردند، زیرا پادشاه دستور داده بود که چیزی نگویند.

مَتّی 7:6

«آنچه مقدّس است به سگها ندهید، و مرواریدهای خود را جلوی خوکها نیندازید، زیرا آنها مرواریدها را لگدمال می‌کنند و برگشته، به شما حمله‌ور می‌شوند.

۱پطرس 3:9

اگر کسی به شما بدی کرد، به او بدی نکنید، و اگر کسی به شما دشنام داد، به او دشنام ندهید؛ بلکه برای ایشان دعای خیر و برکت کنید، زیرا خدا ما را برای همین فرا خوانده است؛ آنگاه خدا ما را برکت خواهد داد.

یهودا 1:9

در حالی که «میکائیل»، رئیس فرشتگان، وقتی با ابلیس بر سر جسد موسی بحث می‌کرد، به خود اجازه نداد به او تهمت بزند و اهانت کند؛ بلکه فقط گفت: «خداوند تو را توبیخ فرماید!»