امثال 10:28 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²⁸ امید درستکاران به شادی می‌انجامد، اما امید بدکاران بر باد می‌رود.

هزارۀ نو

²⁸ انتظارِ پارسایان به شادی می‌انجامد، اما امیدِ شریران بر باد می‌رود.

Persian Old Version

²⁸ انتظار عادلان شادمانی است، اما امیدشریران ضایع خواهد شد.

مژده برای عصر جدید

²⁸ امیدهای شخص نیک او را خوشحال می‌سازد، ولی مردم شریر هیچ امیدی ندارند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²⁸ امیدهای شخص نیکو به شادی می‌انجامد، امّا امید شریران برباد می‌رود.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²⁸ انتظار عادلان شادمانی است، امّا امید شریران از بین خواهد رفت.

امثال 10:28 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 11:20

اما چشمان شریران تار خواهد شد و برای آنها راه فراری نخواهد بود و تنها امیدشان مرگ خواهد بود.

ایّوب 8:13

همچنین است سرنوشت آنانی که خدا را فراموش می‌کنند. امید شخص بی‌خدا ناپایدار است.

مزامیر 112:10

بدکاران این را می‌بینند و خشمگین می‌شوند؛ دندانهای خود را به هم می‌فشارند و همراه آرزوهایشان از بین می‌روند.

مزامیر 16:9

پس دلم شاد است و زبانم در وجد؛ بدنم نیز در امنیت ساکن است.

مزامیر 68:4

در وصف خدا سرود بخوانید. نام او را ستایش کنید. برای او که بر ابرها سوار است، راهی درست کنید. نام او یهوه است! در حضورش شادی کنید!

امثال 11:23

آرزوی نیکان همیشه برآورده می‌شود، اما خشم خدا در انتظار بدکاران است.

امثال 11:7

آدم خدانشناس وقتی بمیرد همهٔ امیدهایش از بین می‌رود وانتظاری که از قدرتش داشت نقش بر آب می‌شود.

امثال 14:32

خداشناسان وقتی بمیرند پناهگاهی دارند، اما گناهکاران به‌وسیلۀ گناهان خودشان تباه می‌شوند.

امثال 29:6

بدکاران در دام گناه خود گرفتار می‌شوند، اما شادی نصیب درستکاران می‌گردد.

رومیان 12:12

در امیدی که دارید شاد باشید، در سختی‌ها صبور باشید و همیشه دعا کنید.

رومیان 15:13

دعا می‌کنم تا خدایی که سرچشمهٔ همهٔ امیدهاست، به شما برای ایمانی که به او دارید، آرامش و شادی عطا کند تا به یاری روح‌القدس، امیدتان روز‌به‌روز افزون شود.

رومیان 5:2

به سبب همین ایمان است که او ما را در جایگاه عالی و ممتازی قرار داده که سزاوارش نبودیم، جایگاهی که اکنون نیز در آن قرار داریم. ما با اطمینان و شادی فراوان، منتظریم تا در جلال خدا سهیم شویم.

۲تسالونیکیان 2:16

خود خداوند ما عیسی مسیح و پدر ما خدا، که ما را محبت نمود و از روی لطف بی‌پایان خویش، تسلی و امید جاودانی به ما بخشید،