امثال 10:14 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁴ در دهان شخص دانا سخنان سنجیده یافت می‌شود، اما آدم نادان نسنجیده سخن می‌گوید و خرابی به بار می‌آورد.

هزارۀ نو

¹⁴ حکیمان، دانش‌را می‌اندوزند، اما زبانِ جاهل سر او را بر باد می‌دهد.

Persian Old Version

¹⁴ حکیمان علم را ذخیره میکنند، اما دهان احمق نزدیک به هلاکت است.

مژده برای عصر جدید

¹⁴ مردم حکیم همیشه دنبال کسب علم و دانش هستند، امّا سخنان مردم نادان موجب هلاکت است.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁴ مردم حکیم همیشه دنبال کسب دانش هستند، امّا سخنان مردم نادان ویرانی به بار می‌آورد.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁴ حکیمان علم را ذخیره می‌کنند، امّا دهان احمق نزدیک به هلاکت است.

امثال 10:14 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

امثال 1:5

با شنیدن و درک این امثال، حتی دانایان داناتر می‌شوند و دانشمندان چاره اندیشی کسب می‌کنند تا بتوانند معانی گفتار پیچیدهٔ حکیمان را بفهمند.

امثال 10:10

آن که با نیت بد چشمک می‌زند سبب رنجش می‌شود، اما آن که بی‌پرده نکوهش می‌کند باعث صلح می‌شود.

امثال 10:8

شخص عاقل پند و اندرز را می‌پذیرد، اما نادان یاوه‌گو هلاک می‌شود.

امثال 12:23

آدم عاقل علم و دانش خود را به نمایش نمی‌گذارد، ولی شخص نادان حماقت خود را آشکار می‌سازد.

امثال 13:3

هر که زبان خود را نگه دارد جان خود را حفظ می‌کند، اما کسی که نسنجیده سخن بگوید خود را هلاک خواهد کرد.

امثال 17:20

شخص بداندیش کامیاب نخواهد شد و آدم فریبکار در دام بلا گرفتار خواهد گردید.

امثال 18:1

آدم خودخواه خود را از دیگران کنار می‌کشد و با عقاید درستشان مخالفت می‌ورزد.

امثال 18:15

اشخاص دانا همیشه مشتاق و آماده کسب حکمتند.

امثال 18:7

زبان شخص نادان چون دامی است که او را به هلاکت می‌کشاند.

امثال 19:8

هر که در پی حکمت است جانش را دوست دارد و آنکه برای حکمت ارزش قائل شود سعادتمند خواهد شد.

امثال 21:23

هر که مواظب سخنانش باشد جانش را از مصیبتها نجات خواهد داد.

امثال 9:9

اگر آدم دانا را نصیحت کنی داناتر می‌شود و اگر به آدم درستکار تعلیم بدهی علمش بیشتر می‌گردد.

جامعه 10:12

سخنان شخص دانا دلنشین است، ولی حرفهای آدم نادان باعث تباهی خودش می‌گردد؛

مَتّی 12:35

شخص نیکو از خزانۀ دل نیکویش، چیزهای نیکو بیرون می‌آوَرَد، و انسان شریر از خزانۀ دل بدش، چیزهای شریرانه.

مَتّی 13:44

«ملکوت آسمان مانند گنجی است که مردی در یک مزرعه پیدا کرد و دوباره آن را زیر خاک پنهان ساخت و از ذوق آن، رفت و هر چه داشت فروخت تا پول کافی به دست آوَرَد و آن مزرعه را بخرد و صاحب آن گنج شود.»

مَتّی 13:52

سپس افزود: «هر عالِمِ دینی که اکنون شاگرد ملکوت آسمان شده، مانند صاحب‌خانه‌ای است که از خزانۀ خود گنجهایی نو و کهنه بیرون می‌آوَرَد.»