مَتّی 2:17 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁷ اینچنین، آنچه از زبان ارمیای نبی گفته شده بود، جامۀ عمل پوشید:

هزارۀ نو

¹⁷ آنگاه آنچه به زبان اِرمیای نبی گفته شده بود، به حقیقت پیوست که:

Persian Old Version

¹⁷ آنگاه کلامی که به زبان ارمیای نبی گفته شده بود، تمام شد: «آوازی دررامه شنیده شد، گریه و زاری و ماتم عظیم که راحیل برای فرزندان خود گریه میکند و تسلی نمی پذیرد زیرا که نیستند.»

مژده برای عصر جدید

¹⁷ به این ترتیب كلماتی كه به وسیلهٔ ارمیای نبی بیان شده بود، به حقیقت پیوست:

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁷ به‌این‌ترتیب، کلماتی که به‌وسیلهٔ اِرمیای نبی بیان شده بود به حقیقت پیوست:

کتاب مقدس به زبان بندری

¹⁷ پَ چیزی که اَ طریق اِرمیای پیغُمبَر گُفتَه بودَه به اَنجُم رِسی که:

مَتّی 2:17 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

اِرمیا 1:1

این کتاب حاوی سخنان ارمیا پسر حلقیا است. ارمیا یکی از کاهنان شهر عناتوت (واقع در سرزمین بنیامین) بود.

مَتّی 2:15

و تا زمان مرگ هیرودیس در آنجا ماند. پس آنچه خداوند به زبان یکی از انبیا پیشگویی کرده بود، جامۀ عمل پوشید که «پسر خود را از مصر فرا خواندم.»

مَتّی 2:16

چون هیرودیس پی برد که مُغان فریبش داده‌اند، سخت به خشم آمده، سربازانی فرستاد تا در بیت‌لحم و در آن نواحی، تمام پسران دو ساله و کوچکتر را، مطابق زمانی که از مُغان تحقیق کرده بود، به قتل برسانند.

مَتّی 2:18

«صدای زاری و ماتم از رامه به گوش می‌رسد. راحیل برای فرزندانش گریه می‌کند و نمی‌خواهد تسلی‌اش بدهند، چرا که آنها دیگر نیستند.»

مَتّی 27:9

این واقعه، پیشگویی ارمیای نبی را به انجام رساند که فرموده بود: «آنها سی سکۀ نقره یعنی قیمتی را که مردم اسرائیل برای او تعیین کرده بودند برداشتند،