ایّوب 7:6 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁶ روزهای عمرم به سرعت می‌گذرد و با نومیدی سپری می‌شود.

هزارۀ نو

⁶ روزهای عمرم از ماکوی بافندگی تیزروتر است، و بدون هیچ امیدی به انتها می‌رسد.

Persian Old Version

⁶ روزهایم از ماکوی جولا تیزروتر است، و بدون امید تمام میشود.

مژده برای عصر جدید

⁶ روزهایم تندتر از ماکوی بافندگان می‌گذرند و در ناامیدی به پایان می‌رسند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁶ روزهایم تندتر از ماکوی بافندگان می‌گذرند و در ناامیدی به پایان می‌رسند.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁶ روزهایم از ماکوی جولا تیزروتر است، و بدون امید تمام می‌شود.

ایّوب 7:6 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 13:15

اگر خدا برای این کار مرا بکشد، باز به او امیدوار خواهم بود و حرفهای خود را به او خواهم زد.

ایّوب 16:22

زیرا به‌زودی باید به راهی بروم که از آن بازگشتی نیست.

ایّوب 17:1

روحم در هم شکسته، پایان زندگی من فرا رسیده و قبر آماده است تا مرا در خود جای دهد.

ایّوب 17:11

روزهای من سپری شده، امیدهایم به باد فنا رفته و آرزوهای دلم برآورده نشده است.

ایّوب 17:15

پس امید من کجاست؟ آیا کسی می‌تواند آن را پیدا کند؟

ایّوب 17:16

نه، امیدم با من به گور می‌رود و با هم در دل خاک خواهیم خوابید!

ایّوب 19:10

و از هر طرف مرا خرد کرده است. او مرا از پا درآورده و درخت امیدم را از ریشه برکنده است.

ایّوب 6:11

من چطور می‌توانم این وضع را تحمل کنم؟ به چه امیدی به زندگی خود ادامه دهم؟

ایّوب 9:25

زندگی مصیبت‌بارم مثل دونده‌ای تیزرو، به سرعت سپری می‌شود. روزهای زندگی‌ام می‌گریزد بدون اینکه روی خوشبختی را ببینم.

مزامیر 102:11

عمرم چون سایه‌های عصر، زودگذر است؛ همچون علف خشک پژمرده شده‌ام.

مزامیر 144:4

عمر او دمی بیش نیست؛ روزهای زندگی‌اش همچون سایه می‌گذرد.

امثال 14:32

خداشناسان وقتی بمیرند پناهگاهی دارند، اما گناهکاران به‌وسیلۀ گناهان خودشان تباه می‌شوند.

اِرمیا 2:25

چرا از این همه دوندگی خسته کننده در پی بتها دست برنمی‌داری؟ تو در جواب می‌گویی: نه، دیگر نمی‌توانم برگردم. من عاشق این بتهای بیگانه شده‌ام و دیگر قادر به دل کندن نیستم.

افسسیان 2:12

در آن زمان، شما جدا از مسیح زندگی می‌کردید و متعلق به قوم اسرائیل نبودید و نسبت به ایشان بیگانه شمرده می‌شدید، و هیچ سهمی در عهدهای خدا نداشتید، عهدهایی که مبتنی بود بر وعده‌های خدا به قومش، و زندگی خود را در این دنیا بدون امید و بدون خدا سپری می‌کردید.

یعقوب 1:11

زیرا آفتاب با گرمای سوزانش برمی‌آید و آن گیاه را می‌خشکاند. شکوفۀ آن نیز می‌افتد و زیبایی‌اش از بین می‌رود. به همین‌سان، ثروتمندان نیز در همان حال که سرگرم تجارت هستند، محو و نابود خواهند شد.

یعقوب 4:14

شما چه می‌دانید فردا چه پیش خواهد آمد؟ عمر شما مانند مه صبحگاهی است که لحظه‌ای آن را می‌توان دید و لحظه‌ای بعد محو و ناپدید می‌شود!

۱پطرس 1:13

بنابراین، آماده و هوشیار باشید. با امید و خویشتنداری منتظر بازگشت عیسی مسیح باشید، زیرا در آن روز، لطف و فیض عظیمی نصیبتان خواهد شد.

۱پطرس 1:24

چنانکه در کتب مقدّس آمده: «انسان مانند علف است و زیبایی‌اش مانند گل صحرا. علف خشک می‌شود و گل پژمرده.