اِرمیا 46:16 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁶ بسیاری از آنها می‌لغزند و دسته‌دسته روی هم می‌افتند. آنگاه سربازان مزدور که اهل سرزمینهای دیگر هستند، خواهند گفت: ”بیایید به زادگاه خویش و نزد قوم خود برگردیم تا از کشتاری که در اینجاست، در امان باشیم!“

هزارۀ نو

¹⁶ او بسیاری را لغزانیده، و آنها افتاده‌اند، و به یکدیگر می‌گویند: ”برخیزید تا نزد قوم خویش و به زادگاهمان بازگردیم، تا از شمشیر آن ستمکیش در امان مانیم!“

Persian Old Version

¹⁶ بسیاری را لغزانیده است و ایشان بر یکدیگر میافتند، و میگویند: برخیزید و ازشمشیر بران نزد قوم خود و به زمین مولد خویش برگردیم.

مژده برای عصر جدید

¹⁶ سربازان شما لغزیدند و افتادند، هریک به دیگری می‌گوید: 'عجله کن، بیا تا به خانه‌های خود و به نزد اقوام خودمان برویم و از شمشیر دشمن بگریزیم!'

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁶ سربازان شما لغزیدند و افتادند، هریک به دیگری می‌گوید: 'عجله کن، بیا تا به خانه‌های خود و نزد اقوام خودمان برویم و از شمشیر دشمن بگریزیم!'

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁶ بسیاری را لغزانیده است و ایشان بر یکدیگر می‌افتند، و می‌گویند: ”برخیزید و از شمشیر برّان نزد قوم خود و به سرزمین زادگاه خویش برگردیم.

اِرمیا 46:16 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

اِرمیا 46:21

حتی سربازان مزدور مصر نیز مانند گوساله‌هایی فربه‌اند؛ آنها نیز برگشته، پا به فرار خواهند گذاشت، زیرا روز مصیبت و زمان مجازات ایشان فرا رسیده است.

اِرمیا 46:6

نه قویترین رزمندگانشان و نه سریعترین آنها، هیچ‌یک جان به در نخواهند برد. در شمال، کنار رود فرات، همه می‌لغزند و می‌افتند.

اِرمیا 50:16

نگذارید برزگرها در آنجا تخم بکارند و دروکنندگان درو نمایند؛ همهٔ غریبانی که در آنجا هستند به سرزمین خود فرار کنند، چون شمشیر دشمن امان نخواهد داد.

اِرمیا 51:9

بیگانگانی که در بابِل ساکنند، می‌گویند: ”ما خواستیم به او کمک کنیم، اما نتوانستیم. اکنون دیگر هیچ چیز نمی‌تواند نجاتش بدهد. پس او را به حال خودش بگذاریم و به وطنمان برگردیم، چون این خداست که او را مجازات می‌کند.“