اِرمیا 38:28 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²⁸ به این ترتیب تا روزی که اورشلیم به دست بابِلی‌ها افتاد، در زندان قصر پادشاه ماندم.

هزارۀ نو

²⁸ باری، اِرمیا تا روز تسخیر اورشلیم، در حیاط قراولان بماند.

Persian Old Version

²⁸ و ارمیا در صحن زندان تا روز فتح شدن اورشلیم ماند و هنگامی که اورشلیم گرفته شد در آنجا بود.

مژده برای عصر جدید

²⁸ و مرا تا روزی که اورشلیم فتح شد، در محوطهٔ کاخ نگاه داشتند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²⁸ و مرا تا روزی که اورشلیم فتح شد، در محوطۀ کاخ نگاه داشتند.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²⁸ و اِرمیا در صحن کشیکچیان تا روز تسخیر اورشلیم ماند و هنگامی که اورشلیم گرفته شد، در آنجا بود.

اِرمیا 38:28 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 23:4

حتی اگر از درهٔ تاریک مرگ نیز عبور کنم، نخواهم ترسید، زیرا تو، ای شبان من، با من هستی! عصا و چوبدستی تو به من قوت قلب می‌بخشد.

اِرمیا 33:1

وقتی هنوز در زندان بودم، کلام خداوند بار دیگر بر من نازل شد.

اِرمیا 37:20

ای پادشاه، تقاضا می‌کنم مرا به آن سیاهچال بازنگردان، چون بدون شک در آنجا جان خواهم داد.»

اِرمیا 37:21

پس صدقیای پادشاه دستور داد مرا به آن سیاهچال باز نگردانند، بلکه مرا در زندان قصر پادشاه نگه دارند و تا وقتی که نان در شهر پیدا می‌شود، هر روز مقداری نان تازه به من بدهند. بدین ترتیب من به زندان قصر پادشاه منتقل شدم.

اِرمیا 38:13

مرا بیرون کشیدند و به زندان قصر پادشاه بازگرداندند تا همان جا بمانم.

اِرمیا 38:27

همان‌طور هم شد. طولی نکشید که تمام بزرگان، نزد من آمدند و پرسیدند که با پادشاه چه گفتگویی داشته‌ام. من نیز همان‌گونه که پادشاه گفته بود، به آنها جواب دادم. ایشان هم نتوانستند کار دیگری بکنند، زیرا کسی سخنان من و پادشاه را نشنیده بود.

اِرمیا 39:13

پس نبوزرادان، فرماندهٔ سپاه بابِل و نبوشزبان رئیس خواجه‌سرایان و نرجل شراصر، مشاور پادشاه و سایر مقامات طبق دستور پادشاه، سربازانی به زندان فرستادند تا مرا ببرند و به جدلیا (پسر اخیقام، نوهٔ شافان) بسپارند تا مرا به خانهٔ خود ببرد. به این ترتیب من به میان قوم خود که در آن سرزمین باقی مانده بودند، بازگشتم.

اِرمیا 39:15

پیش از حملهٔ بابِلی‌ها، زمانی که من هنوز در زندان بودم، خداوند این پیغام را به من داد:

۲تیموتائوس 3:11

و شاهد زحمات و رنجهایی که در راه اعلام پیغام انجیل کشیدم هستی؛ و به یاد داری که در انطاکیه، قونیه و لستره با چه سختیها و رنجهایی مواجه شدم. اما خداوند مرا از همهٔ این خطرات نجات داد.