اِرمیا 17:17 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁷ خداوندا، مرا به وحشت نیانداز! تنها امید من در روز مصیبت، تو هستی!

هزارۀ نو

¹⁷ مرا به وحشت میفکن، ای که در روز بلا، پناه منی.

Persian Old Version

¹⁷ برای من باعث ترس مباش که در روز بلاملجای من تویی.

مژده برای عصر جدید

¹⁷ مرا دچار وحشت نکن؛ در سختی‌ها تو تنها پناهگاه من هستی.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁷ مرا دچار وحشت نکن؛ در سختی‌ها تو تنها پناهگاه من هستی.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁷ برای من باعث ترس مباش، که در روز بلا پناهگاه من تو هستی.

اِرمیا 17:17 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 31:23

هرگز جرأت نمی‌کردم چنین کاری را انجام دهم، زیرا از مجازات و عظمت خدا می‌ترسیدم.

مزامیر 41:1

خوشا به حال کسانی که به فکر فقیران و درماندگان هستند، زیرا هنگامی که خود در زحمت بیفتند خداوند به یاری ایشان خواهد شتافت.

مزامیر 59:16

اما من قدرت تو را خواهم سرایید؛ صبحگاهان با شادی در وصف محبت تو سرود خواهم خواند، زیرا در سختیهای روزگار، تو پناهگاه من هستی.

اِرمیا 16:19

ای خداوند، ای قوت من، ای پشتیبان من، که به هنگام سختی پناهگاهم هستی، قومها از سراسر جهان نزد تو آمده، خواهند گفت: «پدران ما چقدر نادان بودند که خدایان پوچ و دروغین را پیروی می‌کردند!

اِرمیا 17:13

ای خداوند، ای امید اسرائیل، تمام کسانی که از تو برگردند، رسوا و شرمسار می‌شوند؛ آنها مانند نوشته‌های روی خاک محو خواهند شد، چون خداوند را که چشمۀ آب حیات است، ترک کرده‌اند.

اِرمیا 17:7

«خوشا به حال کسی که بر خداوند توکل دارد و تمام امید و اعتمادش بر اوست!

یوئیل 3:16

خداوند از اورشلیم فریاد برمی‌آورد. آسمان و زمین می‌لرزند؛ اما خداوند همچنان پناهگاه و قلعهٔ قوم خود اسرائیل خواهد بود.

ناحوم 1:7

خداوند نیکوست و در روز بلا و سختی پناهگاه می‌باشد. او از کسانی که به او توکل می‌کنند مراقبت می‌نماید،

افسسیان 6:13

بنابراین، از یک‌یک سلاحهای خدا به هنگام حمله دشمنتان، شیطان، استفاده کنید، تا بتوانید حمله‌های او را دفع نمایید و در آخر، بر پاهای خود محکم بایستید.