اِشعیا 42:14 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁴ او خواهد گفت: «مدت مدیدی است که سکوت کرده و جلوی خشم خود را گرفته‌ام. اما دیگر ساکت نخواهم ماند، بلکه مانند زنی که درد زایمان او را گرفته باشد، فریاد خواهم زد.

هزارۀ نو

¹⁴ «دیرزمانی است که لب فرو بسته‌ام؛ خاموش مانده‌ام و خودداری کرده‌ام؛ اما حال چون زنی در حالِ زا فریاد خواهم کرد، و نَفَس‌زنان آه خواهم کشید.

Persian Old Version

¹⁴ از زمان قدیم خاموش وساکت مانده، خودداری نمودم. الان مثل زنی که میزاید نعره خواهم زد و دم زده آه خواهم کشید.

مژده برای عصر جدید

¹⁴ خدا می‌گوید: «مدّت زیادی ساکت بودم و به آنها پاسخی ندادم. امّا اکنون زمان آن رسیده که اقدام کنم، من مانند زنی که در درد زایمان است فریاد می‌زنم.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁴ خدا می‌گوید: «من برای مدّت زیادی آرامش خود را حفظ کردم، و خاموشی و خویشتن‌داری خود را نگاه داشته‌ام؛ اکنون مانند زنی که در درد زایمان است، فریاد می‌زنم.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁴ از زمان قدیم خاموش و ساکت مانده، خودداری نمودم. الان مثل زنی که می‌زاید، نعره خواهم زد و نفس‌زنان، آه خواهم کشید.

اِشعیا 42:14 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 32:18

حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم.

ایّوب 32:20

باید حرف بزنم تا راحت شوم. پس بگذارید من هم به سهم خود جواب بدهم.

مزامیر 50:2

نور جلال خدا از کوه صهیون، که مظهر زیبایی و بزرگی اوست، می‌تابد.

مزامیر 50:21

این کارها را کردید و من چیزی نگفتم. فکر کردید من هم مانند شما هستم! اما اینک من شما را برای تمام این کارها تنبیه می‌کنم.

اِشعیا 30:18

با این حال، خداوند هنوز منتظر است تا به سوی او بازگشت نمایید. او می‌خواهد بر شما رحم کند، چون یهوه خدای با انصافی است. خوشا به حال کسانی که به او اعتماد می‌کنند.

اِشعیا 57:11

خداوند می‌فرماید: «این بتها چه هستند که از آنها می‌ترسید و به من خیانت می‌کنید؟ چرا مرا دیگر به یاد نمی‌آورید؟ آیا علّت اینکه از من نمی‌ترسید این نیست که سکوت کرده‌ام و چیزی نگفته‌ام؟

اِشعیا 64:12

ای خداوند، آیا پس از این همه مصیبت باز ساکت می‌مانی و می‌گذاری بیش از طاقت خود رنج بکشیم؟

اِشعیا 65:6

«حکم محکومیت این قوم در حضور من نوشته شده است. من دیگر تصمیم خود را گرفته‌ام و ساکت نخواهم نشست و آنان را به سزای اعمالشان خواهم رساند.

اِرمیا 15:6

شما مرا ترک کرده و از من روگردانده‌اید، پس من نیز دست خود را دراز می‌کنم تا شما را نابود کنم، چون دیگر از رحم کردن به شما خسته شده‌ام!

اِرمیا 4:31

فریادی به گوشم رسید مانند نالهٔ زنی که برای اولین بار می‌زاید. این آه و نالهٔ قوم من است که زیر پای دشمنان خود، از نفس افتاده و دست التماس دراز کرده است!

اِرمیا 44:22

ولی چون دیگر نمی‌توانست بیش از این کارهای زشت شما را تحمل کند، سرزمینتان را ویران و ملعون کرد، به طوری که تا به امروز خالی از سکنه مانده است.

لوقا 18:7

اگر چنین شخص بی‌انصافی، راضی شود به داد مردم برسد، آیا خدا به داد برگزیدگان خود که شبانه روز به درگاه او دعا و التماس می‌کنند، نخواهد رسید؟

۲پطرس 3:15

در ضمن بدانید که صبر خداوندِ ما به مردم فرصت می‌دهد تا نجات یابند. این همان است که برادر عزیز ما پولس نیز با آن حکمتی که خدا به او داده است، به شما نوشت.