اِشعیا 40:12 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹² آیا کسی غیر از خدا می‌تواند اقیانوس را در دست نگه دارد و یا آسمان را با وجب اندازه گیرد؟ آیا کسی غیر از او می‌تواند خاک زمین را در ترازو بریزد و یا کوهها و تپه‌ها را با قَپّان وزن کند؟

هزارۀ نو

¹² کیست که آبها را به کف دست خود پیموده، و آسمانها را به وجب اندازه گرفته باشد؟ کیست که غبار زمین را در پیمانه گنجانیده، و کوهها را به قَپّان و تپه‌ها را به ترازو وزن کرده باشد؟

Persian Old Version

¹² کیست که آبها را به کف دست خود پیموده وافلاک را با وجب اندازه کرده و غبار زمین را درکیل گنجانیده و کوهها را به قپان و تلها را به ترازووزن نموده است؟

مژده برای عصر جدید

¹² آیا کسی می‌تواند آب اقیانوسها را با کف دست خود، یا آسمان را با وجب‌های خویش اندازه بگیرد؟ آیا کسی می‌تواند تمام خاک زمین را در یک فنجان جای دهد، و یا کوهها و تپّه‌ها را در ترازویی وزن کند؟

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹² آیا کسی می‌تواند آب اقیانوس‌ها را با کف دست خود، یا آسمان را با وجب‌های خویش اندازه بگیرد؟ آیا کسی می‌تواند تمام خاک زمین را در یک پیمانه جای دهد، و یا کو‌ه‌ها و تپّه‌ها را در ترازویی وزن کند؟

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹² کیست که آبها را به کف دست خود سنجیده و افلاک را با وجب اندازه کرده و غبار زمین را در پیمانه گنجانیده و کوه‌ها را به قپان و تپه‌ها را به ترازو وزن نموده است؟

اِشعیا 40:12 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 28:25

او باد را به حرکت درمی‌آورد و حدود اقیانوسها را تعیین می‌کند.

امثال 30:4

آن کیست که آسمان و زمین را زیر پا می‌گذارد؟ آن کیست که باد را در دست خود نگه می‌دارد و آبها را در ردای خود می‌پیچد؟ آن کیست که حدود زمین را برقرار کرده است؟ نامش چیست و پسرش چه نام دارد؟ اگر می‌دانی بگو!

اِشعیا 48:13

دستهای من بود که زمین را بنیاد نهاد و آسمانها را گسترانید. آنها گوش به فرمان من هستند.

اِرمیا 31:37

اگر روزی بتوان آسمانها را اندازه گرفت و بنیاد زمین را پیدا نمود، آنگاه من نیز بنی‌اسرائیل را به سبب گناهانشان ترک خواهم نمود!

عاموس نبی 4:13

زیرا تو با کسی سروکار داری که کوهها را ساخت و بادها را آفرید و تمام افکار انسان را می‌داند. او صبح روشن را تاریک می‌گرداند و کوهها را در زیر پاهایش خرد می‌کند. نام او خداوند، خدای لشکرهای آسمان است.

مکاشفه 20:11

آنگاه تخت بزرگ سفیدی را دیدم. بر آن تخت کسی نشسته بود که زمین و آسمان از روی او گریختند و ناپدید شدند.