اِشعیا 38:10 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁰ فکر می‌کردم در بهار عمر خویش زندگی را بدرود خواهم گفت، و به دنیای مردگان خواهم شتافت.

هزارۀ نو

¹⁰ با خود گفتم که در میانسالی رخت برمی‌بندم؛ و بقیۀ سالهایم را در پس دروازه‌های هاویه می‌گذرانم.

Persian Old Version

¹⁰ من گفتم: «اینک در فیروزی ایام خود به درهای هاویه میروم و ازبقیه سالهای خود محروم میشوم.

مژده برای عصر جدید

¹⁰ فکر می‌کردم در بهترین روزهای زندگی‌ام، به دنیای مردگان خواهم رفت، و دیگر هیچ‌وقت زنده نخواهم بود.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁰ فکر می‌کردم در بهترین روزهای زندگی‌ام، به دنیای مردگان خواهم رفت، و از بقیّهٔ سال‌های خود محروم خواهم شد.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁰ من گفتم: «اینک در فیروزی روزهای خود به درهای عالم مردگان می‌روم و از بقیه سالهای خود محروم می‌شوم.

اِشعیا 38:10 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 6:11

من چطور می‌توانم این وضع را تحمل کنم؟ به چه امیدی به زندگی خود ادامه دهم؟

ایّوب 7:7

به یاد آورید که عمر من دمی بیش نیست و چشمانم دیگر روزهای خوش را نخواهد دید.

مزامیر 102:24

ای خدای من، نگذار در جوانی بمیرم! تو تا ابد زنده هستی!

مزامیر 102:25

تو از قدیم بنیاد زمین را نهادی و آسمانها را به دست خود ساختی.

مزامیر 107:18

اشتهای خود را از دست دادند و جانشان به لب گور رسید.

مزامیر 31:23

ای قوم خداوند، او را دوست بدارید! خداوند افراد امین و وفادار را حفظ می‌کند، اما متکبران را به سزای اعمالشان می‌رساند.

جامعه 9:10

هر کاری که می‌کنی آن را خوب انجام بده، چون در عالم مردگان، که بعد از مرگ به آنجا خواهی رفت، نه کار کردن هست، نه نقشه کشیدن، نه دانستن و نه فهمیدن.

اِشعیا 38:1

در آن روزها حِزِقیا سخت بیمار شد و نزدیک بود بمیرد. اشعیای نبی (پسر آموص) به عیادتش رفت و از جانب خداوند این پیغام را به او داد: «وصیتت را بکن، چون عمرت به آخر رسیده است؛ تو از این مرض شفا نخواهی یافت.»

اِشعیا 38:9

وقتی حِزِقیای پادشاه از بیماری‌ای که داشت شفا یافت این شعر را سرایید:

یونس 2:6

تا عمق کوهها فرو رفتم. درهای زندگی به رویم بسته شد و در دیار مرگ زندانی شدم. ولی ای خداوند، خدای من، تو مرا از چنگال مرگ رهانیدی!

۲قرنتیان 1:9

و احساس می‌کردیم که محکوم به مرگ هستیم، چون برای نجات خود، کاری از دستمان برنمی‌آمد. اما این زحمات درس خوبی به ما داد تا دیگر به خودمان متکی نباشیم، بلکه به خدایی توکل کنیم که می‌تواند حتی مرده‌ها را زنده کند. پس همه چیز را به دست خدا سپردیم.