پیدایش 1:2 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

² زمین، بی‌شکل و خالی بود، و تاریکی آبهای عمیق را پوشانده بود. و روح خدا بر سطح آبها در حرکت بود.

هزارۀ نو

² زمین بی‌شکل و خالی بود، و تاریکی بر روی ژرفا؛ و روح خدا سطح آبها را فرو گرفت.

Persian Old Version

² وزمین تهی و بایر بود و تاریکی بر روی لجه. و روح خدا سطح آبها را فرو گرفت.

مژده برای عصر جدید

² زمین‌ خالی و بدون ‌شكل ‌بود. همه‌جا آب‌ بود و تاریكی آن‌ را پوشانده ‌بود و روح ‌خدا بر روی آبها حركت‌ می‌كرد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

² زمین‌ خالی و بدون ‌شکل ‌بود. همه‌جا آب‌ بود و تاریکی روی ژرفا را پوشانده ‌بود و روح ‌خدا بر روی آب‌ها حرکت‌ می‌کرد.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

² و زمین تهی و بایر بود و تاریکی بر روی ژرفا. و روح خدا سطح آبها را فرو گرفت.

پیدایش 1:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 26:14

اینها تنها بخش کوچکی از کارهای عظیم اوست و زمزمه‌ای از صدای غرش او. پس کیست که بتواند در برابر قدرت او بایستد؟

ایّوب 26:7

خدا آسمان شمالی را بر خلاء می‌گستراند و زمین را بر نیستی می‌آویزد.

ایّوب 38:9

این من بودم که دریا را با ابرها پوشاندم و با تاریکی غلیظ آن را قنداق کردم،

ایّوب 41:32

ردپایی درخشان به دنبال خود برجای می‌گذارد، به طوری که دریا از کف سفید پوشیده می‌شود.

مزامیر 104:30

اما زمانی که به مخلوقات جان می‌بخشی، زنده می‌شوند و به زمین طراوت می‌بخشند.

مزامیر 104:6

دریاها همچون ردایی آن را در برگرفت و آب دریاها کوهها را پوشاند.

مزامیر 136:6

او را که خشکی را بر آبها قرار داد شکر گویید، زیرا محبتش ابدیست؛

مزامیر 148:7

ای همهٔ نهنگان و موجوداتی که در اعماق دریا هستید، خداوند را ستایش کنید.

مزامیر 33:6

به فرمان خداوند آسمانها به وجود آمد؛ او با کلام دهانش خورشید و ماه و ستارگان را آفرید.

امثال 8:24

قبل از پیدایش اقیانوسها و چشمه‌های پر آب،

اِشعیا 45:18

خداوند آسمانها و زمین را آفریده و آنها را استوار نموده است. او جهان را بیهوده نیافریده، بلکه برای سکونت و زندگی آن را ساخته است. او می‌فرماید: «من خداوند هستم و دیگری نیست!

اِرمیا 4:23

به زمین نظر انداختم؛ همه جا ویران بود! به آسمان نگاه کردم؛ آن هم تیره و تار بود!

ناحوم 2:10

شهر نینوا خراب و متروک شده است. دلها از ترس آب شده‌اند، زانوها می‌لرزند، رمقی در مردم نمانده و رنگ از صورتها پریده است.

۲قرنتیان 4:6

زیرا همان خدایی که فرمود: «نور از میان تاریکی بدرخشد»، نور خود را در دلهای ما نیز تابانید، تا درک کنیم که این نور پرجلال اوست که از چهرهٔ عیسی مسیح می‌درخشد.

تثنیه 32:11

درست مانند عقابی که جوجه‌هایش را به پرواز درمی‌آورد، و بالهای خود را می‌گشاید تا آنها را بگیرد و با خود ببرد.