حزقیال 10:2 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

² آنگاه خداوند به مرد کتان‌پوش فرمود: «به میان چرخهایی که زیر کروبیان است برو و مشتی از زغال افروخته بردار و آن را بر روی شهر بپاش.» آن مرد در مقابل دیدگان من این کار را کرد.

هزارۀ نو

² و خداوند آن مرد کتان‌پوش را خطاب کرده، گفت: «به میان چرخهایی که زیر کروبیان است، داخل شو و دستهایت را از اخگرهای آتشی که در میان کروبیان است پر کن و آنها را بر شهر بپاش.» و او در برابر دیدگانم داخل شد.

Persian Old Version

² و آن مرد را که به کتان ملبس بودخطاب کرده گفت: «در میان چرخها در زیرکروبیان برو و دستهای خود را از اخگرهای آتشی که در میان کروبیان است پر کن و بر شهربپاش.» و او در نظر من داخل شد.

مژده برای عصر جدید

² خدا به مردی که لباس کتانی به تن داشت، فرمود: «در بین چرخها، در زیر موجودات بالدار برو، دستهایت را از زغالهای سوزان پُر کن، آنگاه زغالها را بر روی شهر پراکنده ساز.» من دیدم که او رفت.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

² خدا به مردی که لباس کتانی به تن داشت، گفت: «بین چرخ‌ها در زیر فرشتگان نگهبان برو و دست‌هایت را از زغال‌های سوزان پُر کن. آنگاه زغال‌ها را بر روی شهر پراکنده ساز.» من دیدم که او رفت.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

² و آن مرد کتان‌پوش را خطاب کرده گفت: «در میان چرخها در زیر کروبیان برو و دستهای خود را از زغالهای آتشی که در میان کروبیان است، پر کن و بر شهر بپاش.» و او در برابر دیدگانم داخل شد.

حزقیال 10:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲پادشاهان 25:9

او خانۀ خداوند، کاخ سلطنتی و تمام بناهای با ارزش اورشلیم را سوزانید.

مزامیر 140:10

ای کاش پاره‌های آتش بر سرشان بریزد و آنها را بسوزاند، ای کاش به چاه عمیق افکنده شوند و هرگز از آن بیرون نیایند.

مزامیر 18:10

سوار بر فرشته‌ای پرواز کرد و بر بالهای باد اوج گرفت.

خروج 25:18

دو مجسمهٔ کروبی طلاکوب بساز، و آنها را در دو سر تخت رحمت بگذار.

اِشعیا 30:30

خداوند صدای پرجلال خود را به گوش مردم خواهد رساند و مردم قدرت و شدت غضب او را در شعله‌های سوزان و طوفان و سیل و تگرگ مشاهده خواهند کرد.

حزقیال 1:13

در میان این موجودات زنده، چیزهایی شبیه به زغال افروخته با مشعل روشن، در حال حرکت بودند. از میان آنها، برق می‌جهید.

حزقیال 9:11

آنگاه مردی که لباس کتانی پوشیده و دوات و قلم با خود داشت، آمد و گفت: «فرمانی که داده بودی، اجرا شد.»

دانیال 7:9

آنگاه تختهایی دیدم که برای داوری برقرار شد و «قدیم الایام» بر تخت خود نشست. لباس او همچون برف، سفید و موی سرش مانند پشم، خالص بود. تخت او شعله‌ور بود و بر چرخهای آتشین قرار داشت.

مکاشفه 8:5

سپس آن فرشته، آتشدان را از آتش مذبح پر کرد و به سوی زمین انداخت. ناگاه، رعد و برق و زلزله ایجاد شد.