تثنیه 23:8 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁸ نسل سوم ادومی‌ها و مصری‌ها می‌توانند به جماعت خداوند داخل شوند.

هزارۀ نو

⁸ نسل سوّمِ فرزندان ایشان می‌توانند به جماعت خداوند داخل شوند.

Persian Old Version

⁸ اولادی که از ایشان زاییده شوند درپشت سوم داخل جماعت خداوند شوند.

مژده برای عصر جدید

⁸ نسل سوم ایشان اجازه دارند که در جماعت خداوند داخل شوند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁸ نسل سوّم ایشان می‌توانند به جماعت خداوند داخل شوند.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁸ اولادی که از ايشان زاده شوند، در پشت سوم داخل جماعت خداوند گردند.

تثنیه 23:8 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 25:25

پسر اولی که به دنیا آمد، سرخ رو بود و بدنش چنان با مو پوشیده شده بود که گویی پوستین بر تن دارد. بنابراین او را عیسو نام نهادند.

پیدایش 25:26

پسر دومی که به دنیا آمد پاشنهٔ پای عیسو را گرفته بود! پس او را یعقوب نامیدند. اسحاق شصت ساله بود که این دوقلوها به دنیا آمدند.

۱پادشاهان 3:1

سلیمان با فرعون مصر پیمان دوستی بسته، دختر او را به همسری گرفت و به شهر داوود آورد تا بنای کاخ سلطنتی خود و نیز خانۀ خداوند و دیوار شهر اورشلیم را تمام کند.

عِزرا 9:1

پس از پایان این امور، سران قوم اسرائیل پیش من آمدند و گفتند که قوم و کاهنان و لاویان خود را از قومهای بت‌پرست ساکن این دیار جدا نکرده‌اند و از اعمال قبیح کنعانی‌ها، حیتی‌ها، فرزی‌ها، یبوسی‌ها، عمونی‌ها، موآبی‌ها، مصری‌ها و اموری‌ها پیروی می‌کنند.

خروج 22:20

«اگر کسی برای خدایی دیگر، غیر از خداوند قربانی کند، باید کشته شود.

لاویان 19:34

با آنها مانند یک اسرائیلی بومی رفتار کنید، و آنها را همچون خویشتن محبت کنید، زیرا نباید از یاد ببرید که خودتان نیز در سرزمین مصر غریب و بیگانه بودید. من یهوه، خدای شما هستم.

عوبدیا 1:10

«به سبب ظلمی که به برادر خود اسرائیل کردی رسوا و برای همیشه ریشه‌کن خواهی شد؛

تثنیه 10:19

پس شما هم باید غریبان را دوست بدارید، زیرا خودتان هم در سرزمین مصر غریب بودید.

تثنیه 23:7

ولی ادومی‌ها را دشمن نشمارید، زیرا برادران شما هستند. مصری‌ها را نیز دشمن نشمارید، زیرا زمانی در میان ایشان زندگی می‌کردید.

تثنیه 23:9

در زمان جنگ، مردانی که در اردوگاه هستند باید از هر نوع ناپاکی دوری کنند. کسی که به خاطر انزال شبانه، نجس می‌شود باید از اردوگاه خارج گردد

۱سموئیل 30:11

در بین راه به یک جوان مصری برخوردند و او را نزد داوود آوردند. او سه شبانه روز چیزی نخورده و نیاشامیده بود. آنها مقداری نان انجیری، دو نان کشمشی و آب به او دادند و جان او تازه شد.