۲سموئیل 18:33 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³³ غم وجود پادشاه را فرا گرفت. او در حالی که به اتاق خود که بالای دروازه قرار داشت می‌رفت، با صدای بلند گریه می‌کرد و می‌گفت: «ای پسرم ابشالوم، ای پسرم ابشالوم! کاش من به جای تو می‌مردم! ای ابشالوم، پسرم، پسرم!»

هزارۀ نو

³³ پادشاه به خود لرزید و به اتاق بالای دروازه رفته، بگریست. او راه می‌رفت و می‌گفت: «ای پسرم، اَبشالوم! ای پسرم! ای پسرم، اَبشالوم! کاش من به جای تو می‌مردم. ای اَبشالوم، ای پسرم! ای پسرم!»

Persian Old Version

³³ پس پادشاه، بسیار مضطرب شده، به بالاخانه دروازه برآمد و میگریست و چون میرفت، چنین میگفت: «ای پسرم ابشالوم! ای پسرم! پسرم ابشالوم! کاش که بهجای تومی مردم، ای ابشالوم پسرمای پسر من!»

مژده برای عصر جدید

³³ پادشاه بسیار غمگین شد و به اتاق بالای دروازه رفت و گفت: «ای فرزندم، ابشالوم، ای پسرم، ابشالوم! ای کاش من به جای تو می‌مردم! ای ابشالوم، فرزندم، پسرم!»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³³ پادشاه بسیار غمگین شد و به اتاق بالای دروازه رفت و گفت: «ای فرزندم، اَبشالوم، ای پسرم اَبشالوم! ای‌کاش من به‌جای تو می‌مردم! ای اَبشالوم، فرزندم، پسرم!»

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³³ پس پادشاه، بسيار پریشان شده، به بالاخانه دروازه برآمد و می‌گريست و چون می‌رفت، چنين می‌گفت: «ای پسرم اَبشالوم! ای پسرم! پسرم اَبشالوم! کاش که به ‌جای تو من می‌مردم، ای اَبشالوم، پسرم‌، ای پسر من!»

۲سموئیل 18:33 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 21:11

این موضوع ابراهیم را بسیار رنجاند، چون اسماعیل نیز پسر او بود.

۲سموئیل 14:1

وقتی یوآب فهمید که پادشاه چقدر مشتاق دیدار ابشالوم است،

۲سموئیل 19:1

به یوآب خبر دادند که پادشاه برای ابشالوم عزا گرفته است و گریه می‌کند.

۲سموئیل 19:4

پادشاه صورت خود را با دستهایش پوشانده بود و به تلخی می‌گریست و می‌گفت: «ای پسرم ابشالوم، ای پسرم ابشالوم، ای پسرم!»

مزامیر 103:13

همان‌طوری که یک پدر فرزندانش را دوست دارد، همچنان خداوند نیز کسانی را که او را گرامی می‌دارند دوست دارد.

خروج 32:32

تمنا می‌کنم گناه آنها را ببخش و گرنه اسم مرا از دفترت محو کن.»

امثال 10:1

امثال سلیمان: پسر عاقل پدرش را شاد می‌سازد، اما پسر نادان باعث غم مادرش می‌گردد.

امثال 17:25

پسر نادان مایهٔ غصهٔ پدر و تلخکامی مادر است.

رومیان 9:3

زیرا آرزو می‌کردم که خودم لعنت شوم و از مسیح محروم گردم به خاطر قومم، برای آنان که از نژاد من هستند،

یعقوب 5:17

ایلیا انسانی بود همچون ما. با این حال، هنگامی که با تمام دل دعا کرد که باران نبارد، برای مدت سه سال و نیم باران نبارید!