۲سموئیل 13:20 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²⁰ وقتی برادرش ابشالوم او را دید، پرسید: «ببینم، آیا برادرت امنون با تو بوده است؟ ای خواهرم، ساکت باش. او برادر توست. ناراحت نباش.» پس تامار در خانهٔ برادرش ابشالوم گوشه‌گیر شد.

هزارۀ نو

²⁰ برادرش اَبشالوم به او گفت: «آیا برادرت اَمنون با تو بوده است؟ پس حال، ای خواهرم، خاموش باش. او برادر توست؛ این امر را به دل مگیر.» پس تامار تنها و بی‌کس در خانۀ برادرش اَبشالوم بماند.

Persian Old Version

²⁰ و برادرش، ابشالوم، وی را گفت: «که آیابرادرت، امنون، با تو بوده است؟ پسای خواهرم اکنون خاموش باش. او برادر توست و از این کارمتفکر مباش.» پس تامار در خانه برادر خود، ابشالوم، در پریشان حالی ماند.

مژده برای عصر جدید

²⁰ ابشالوم از تامار پرسید: «آیا برادرت این کار را با تو کرده است؟ آرام باش. غصّه نخور. او برادر توست.» تامار در خانهٔ ابشالوم در غم و پریشانی به سر می‌برد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²⁰ وقتی برادرش اَبشالوم تامار را دید، از او پرسید: «آیا برادرت اَمنون این کار را با تو کرده است؟ آرام باش و غصّه نخور. او برادر تو است، پس چیزی به کسی نگو.» پس تامار در خانۀ اَبشالوم در غم و پریشانی به سر می‌برد.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²⁰ و برادرش اَبشالوم، او را گفت: «آيا برادرت، اَمنون، با تو بوده است؟ پس ‌ای خواهرم، اکنون خاموش باش. او برادر توست و این کار او را به دل مگیر.» پس تامار در خانه برادر خود اَبشالوم، در تنهایی و بی‌کسی ماند.

۲سموئیل 13:20 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 34:2

وقتی شکیم پسر حمور، پادشاه حّوی، دینه را دید او را گرفته، به وی تجاوز نمود.

پیدایش 46:15

اینها بودند پسران لیه که آنها را با دختر خود دینه، در فَدّان‌اَرام برای یعقوب به دنیا آورد. این پسران و دختران یعقوب در مجموع سی و سه نفر بودند.

۲سموئیل 13:19

اما تامار لباس رنگارنگ خود را پاره کرد، خاکستر بر سر خود ریخته، دستهایش را روی سرش گذاشت و گریه‌کنان از آنجا دور شد.

۲سموئیل 13:21

وقتی این خبر به گوش داوود پادشاه رسید، بی‌اندازه خشمگین شد.

۲سموئیل 14:24

پادشاه گفت: «او باید به خانهٔ خود برود و به اینجا نیاید، چون نمی‌خواهم رویش را ببینم.» پس ابشالوم به خانهٔ خود رفت و پادشاه را ندید.

امثال 26:24

شخص کینه‌توز با حرفهایش کینهٔ دلش را مخفی می‌کند؛

رومیان 12:19

دوستان عزیز، هرگز از کسی انتقام نگیرید، بلکه آن را به خشم عادلانۀ خدا واگذار کنید، زیرا در کتب مقدّس نوشته شده: «خداوند می‌فرماید: انتقام و جزا از آنِ من است.»