۲پادشاهان 4:40 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁴⁰ هنگام صرف آش، وقتی از آن کمی چشیدند، فریاد برآورده، به الیشع گفتند: «ای مرد خدا، داخل این آش سم است!» پس نتوانستند آن را بخورند.

هزارۀ نو

⁴⁰ آش را کشیدند و به محض چشیدن، فریاد برآوردند که: «ای مرد خدا، مرگ در دیگ است!» و نتوانستند بخورند.

Persian Old Version

⁴⁰ پس برای آن مردمان ریختند تا بخورند و چون قدری آش خوردند، صدا زده، گفتند: «ای مرد خدا مرگ در دیگ است.» و نتوانستند بخورند.

مژده برای عصر جدید

⁴⁰ برای مردان آش کشیدند که بخورند ولی به محض اینکه آن را چشیدند به الیشع گفتند: «این سمی است» و نتوانستند بخورند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁴⁰ برای مردان آش کشیدند که بخورند ولی به‌محض این‌که آن‌ را چشیدند، به اِلیشَع گفتند: «این سمی است» و نتوانستند بخورند.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁴⁰ پس برای آن مردمان ریختند تا بخورند. و چون قدری آش خوردند، صدا زده، گفتند: «ای مرد خدا، مرگ در دیگ است.» و نتوانستند بخورند.

۲پادشاهان 4:40 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 25:29

روزی یعقوب مشغول پختن آش بود که عیسو خسته و گرسنه از شکار برگشت.

۱پادشاهان 17:18

زن به ایلیا گفت: «ای مرد خدا، این چه بلایی است که بر سر من آوردی؟ آیا به اینجا آمده‌ای تا به سبب گناهانم پسرم را بکشی؟»

۲پادشاهان 1:11

پس پادشاه سردار دیگری را با پنجاه سرباز فرستاد تا به ایلیا بگوید: «ای مرد خدا، پادشاه دستور می‌دهد بی‌درنگ پایین بیایی.»

۲پادشاهان 1:13

بار دیگر پادشاه پنجاه سرباز فرستاد، ولی این بار فرماندهٔ آنها در حضور ایلیا زانو زده، با التماس گفت: «ای مرد خدا، جان من و جان این پنجاه نفر خدمتگزارت را حفظ کن.

۲پادشاهان 1:9

پس سرداری را با پنجاه سرباز مأمور کرد تا او را بیاورند. آنها او را در حالی که روی تپه‌ای نشسته بود پیدا کردند. آن سردار به ایلیا گفت: «ای مرد خدا، پادشاه دستور داده است همراه ما بیایی.»

۲پادشاهان 4:39

یکی از انبیا به صحرا رفت تا سبزی بچیند. او مقداری کدوی صحرایی با خود آورد و بدون آنکه بداند سمی هستند آنها را خرد کرده، داخل دیگ ریخت.

۲پادشاهان 4:9

آن زن به شوهرش گفت: «مطمئن هستم این مردی که اغلب به خانهٔ ما می‌آید، نبی و مرد مقدّسی است.

خروج 10:17

این بار هم مرا ببخشید و از خداوند، خدای خود درخواست کنید تا این بلای مرگ را از من دور کند.»

خروج 15:23

سپس آنها به ماره رسیدند، ولی از آب آنجا نیز نتوانستند بنوشند، چون تلخ بود. (از این جهت آن مکان را ماره یعنی «تلخ» نامیدند.)

مَرقُس 16:18

مارها را برخواهند داشت و در امان خواهند بود، و اگر زهر کشنده‌ای نیز بخورند آسیبی نخواهند دید، و دست بر بیماران خواهند گذاشت و ایشان را شفا خواهند بخشید.»

تثنیه 33:1

این است برکتی که موسی، مرد خدا، قبل از مرگش به قوم اسرائیل داد: