۲پادشاهان 19:3 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³ و به او بگویند که حِزِقیای پادشاه چنین می‌گوید: «امروز روز مصیبت و سختی و اهانت است. وضعیت ما مثل وضعیت زنی است که منتظر وضع حمل است، اما قدرت زاییدن ندارد.

هزارۀ نو

³ ایشان به وی گفتند: «حِزِقیا چنین می‌گوید: ”امروز روز تنگی و توبیخ و رسوایی است، همچون زمانی که فرزندان در آستانۀ تولدند اما مادر را قوّت زادن نیست.

Persian Old Version

³ به وی گفتند: «حزقیا چنین میگوید که «امروزروز تنگی و تادیب و اهانت است زیرا که پسران به فم رحم رسیدهاند و قوت زاییدن نیست.

مژده برای عصر جدید

³ ایشان به او گفتند: «حزقیا چنین می‌گوید 'امروز روز مصیبت است و ما مجازات و سرافکنده شده‌ایم. ما چون زنی هستیم که هنگام زایمان قدرت زاییدن ندارد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³ ایشان به او گفتند: «حِزقیا چنین می‌گوید، 'امروز روز پریشانی، سرافکندگی و مجازات ما است. ما چون زنی هستیم که هنگام زایمان قدرت زاییدن ندارد.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³ به وی گفتند: «حِزِقیا چنین می‌گوید که ”امروز روز تنگی و تنبیه و اهانت است، زیرا که فرزندان به دهانه رَحِم رسیده‌اند و قوت زاییدن نیست.

۲پادشاهان 19:3 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲پادشاهان 18:29

”نگذارید حِزِقیای پادشاه شما را فریب دهد. او هرگز نمی‌تواند شما را از چنگ من برهاند.

۲پادشاهان 19:2

سپس به اِلیاقیم، شبنا و کاهنان ریش‌سفید گفت که پلاس بپوشند و نزد اشعیای نبی (پسر آموص) بروند

۲پادشاهان 19:4

خداوند، خدای تو سخنان اهانت‌آمیز این سردار آشور را که به خدای زنده اهانت کرده است، بشنود و او را مجازات نماید. برای بازماندگان قوم ما دعا کن.»

مزامیر 39:11

تو انسان را به سبب گناهانش توبیخ و تادیب می‌کنی؛ آنچه را که او به آن دل بسته است نابود می‌کنی، درست همان‌گونه که بید لباس را نابود می‌کند. آری، عمر انسان بادی بیش نیست.

مزامیر 95:8

«دل خود را سخت نکنید، همان کاری که نیاکان شما در صحرای مریبا و مَسّا کردند.

اِشعیا 66:9

آیا فکر می‌کنید که من قوم خود را تا به مرحلهٔ تولد می‌رسانم، اما او را همان جا رها می‌کنم تا متولد نشود؟ نه، هرگز!»

هوشع 13:13

با وجود این، فرصتی برای زنده ماندن او هست. اما او مانند بچه لجوجی است که نمی‌خواهد از رحم مادرش بیرون بیاید!

هوشع 5:15

سپس آنها را ترک کرده، به خانهٔ خود باز خواهم گشت تا در شدت بیچارگی خود متوجه گناهانشان شده، آنها را اعتراف کنند و مرا بطلبند. زیرا ایشان در مصیبت خویش، مشتاقانه مرا خواهند جُست.»