Jadi waktu orang-orang yang bakarja dari pagi datang ambe dong pe gaji, dong kira dorang masing-masing mo dapa lebe banya dari orang yang bakarja dari balakang. Tapi dorang me cuma tarima masing-masing satu perak.
Waktu dia dapa babarapa orang, dia baku ator deng dorang tentang dorang pe sewa karja untuk satu hari. Itu dia mo bayar pa satu orang, satu hari satu perak. Abis itu, dia suru dorang bakarja pa dia pe kobong anggur.
Waktu so mo malam, tuang kobong itu bilang pa dia pe mandor, ‘Pangge kamari samua orang karja itu kong bayar dong pe gaji. Ngana bayar pa dorang mulai dari yang maso paling ka balakang sampe yang maso paling kamuka.’