20 И пудій татъ, коте вальтъ витъ талантъ, пухтій нубби витъ талантъ и сарнъ: хозеинъ! витъ талантъ тонъ уддикъ мунне; атте, нуббь витъ талантъ монъ воджемъ сіи‐олъ.
Кось сонъ альгій логатетъ, пухтамъ ляй сунне ыхтъ олмашъ, коте ляй сунне вялгалашъ логи тухатетъ талантъ (тегги).