رُومِیوں 7:14 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

¹⁴ کیوں جو اسی جاننے آں پئی شریعت رُوحانی اے۔ پر مَیں جِسمانی آں تے گُناہ دے ہتّھ وِکیا ہویا۔

رُومِیوں 7:14 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

متّی 16:23

اوس پرت کے پطرس نُوں آکھیا اوہ شیطاناں پِچّھے ہَٹ تُوں میرے لئی ٹھوکر ایں کیوں جو تُوں خُدا دی نئیں پر بندیاں دِیاں گلّاں دا دھیان رکھنا ایں۔

متّی 18:25

پر دین نُوں اوہدے پلّے کُجھ نئیں سی۔ اوہدے مالک حُکم دِتّا پئی اوہ تے اوہدی بیوی تے اوہدے بال بچّے تے سبھ جو کُجھ اوہدا ہوئے ویچیا جائے تے قرض بھر لیا جائے۔

متّی 5:22

پر مَیں تُہانوں آکھنا آں پئی جیہڑا کوئی اپنے بھرا اُتّے غُصّہ کرے۔ عدالت وِچ سزا دے لائق ہوئے گا۔ تے جیہڑا اپنے بھرا نُوں آکھے گا مُورکھا اوہ صدر عدالت وِچ سزا دے لائق ہوئے گا۔ پر جیہڑا آکھے گا بیواقوفا۔ اَگ دے دوزخ دے لائق ہوئے گا۔

متّی 5:28

پر مَیں تُہانوں آکھنا آں پئی جیہڑا کوئی بُری نِیّت نال کِسے عورت ولّ ویکھدا اے سو اوس اپنے مَنوں اوہدے نال زنا کر لیا اے۔

لُوقا 5:8

شمعُون پطرس ایہہ ویکھ کے یِسُوع دے پَیرِیں پَے کے آکھیا۔ اَے خُداوند میرے کولوں ٹُرجا کیوں جو مَیں گُنہگار بندہ آں۔

لُوقا 7:6

یِسُوع اوہناں دے نال ٹُرپیا۔ تے جدوں اوہ گھر دے نیڑے اَپڑیا۔ تَد صُوبیدار نے دوستاں نُوں اوہنوں ایہہ آکھن لئی اوہدے کول گھلّیا پئی خُداوند کھیچل نا کر کیوں جو مَیں ایس لائق نئیں پئی تُوں میری چھت ہیٹھاں آویں۔

رُومِیوں 3:9

فیر کِیہ ہویا اسی اوہناں نالوں چنگے آں؟ کَدے وی نئیں کیوں جو اسی آکھ بَیٹھے آں۔ پئی یہُودی تے یُونانی ساریاں دے سارے گُناہ دے ہیٹھ نیں۔

رُومِیوں 6:6

ایہہ جان کے پئی ساڈی پرانی اِنسانِیّت اوہدے نال صلِیب دِتّی گئی۔ تاں جو گُنہگار بدن رَدّ کِیتا جائے تے اگّے نُوں اسی گُناہ دی غلامی نا کریئے۔

رُومِیوں 7:18

کیوں جو مَینُوں معلُوم اے پئی میرے وِچ یعنی میرے جِسم وِچ کوئی چنگی شے نئیں وَسدی۔ سو چاہ تے مَیں کرنا آں۔ پر جو کُجھ چَنگا اے۔ اوہ مَیتھوں نئیں ہوندا۔

گلتِیوں 4:3

ایسے طرح اسی وی جدوں نِیانے ساں۔ تے دُنیا دی مُڈھ دِیاں گلّاں دی غلامی وِچ ڈکے رہے۔

اِفسِیوں 3:8

میرے اُتّے جیہڑا ساریاں پاک لوکاں وِچ حِقیر توں حِقیر ساں ایہہ فضل ہویا۔ پئی مَیں غیر قوماں نُوں مسِیح دی بے انت دَولت دی خُوشخبری دیاں۔

عِبرانیوں 4:12

کیوں جو خُدا دا کلام زِندہ تے اثر کرن والا تے ہر اِک دو مُونہی تلوار نالوں تیز اے۔ تے جان تے رُوح تے جوڑ جوڑ تے مِنّجھ مِنّجھ وَکھو وکھرے کر کے دُسّر لنگھ جاندا اے۔ تے دِل دیاں خیالاں تے اِرادیاں نُوں جاچدا اے۔