مُکاشفہ 17:3 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

³ سو اوہ مَینُوں رُوح وِچ بیابان ولّ لے گیا۔ تے مَیں سُوہے رنگ دے پشُو اُتّے جیہڑا کُفر دے نانواں نال بھریا ہویا سی تے جِہدے سَتّ سِر تے دَس سِنگ سن۔ اِک زنانی نُوں بَیٹھے ہویاں ویکھیا۔

مُکاشفہ 17:3 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

متّی 27:28

تے اوہدے کپڑے لاہ کے قِرمزی چوغہ اوہنوں پایا۔

اعمال 8:39

تے جد اوہ پانیوں نِکل کے باہر آئے۔ تاں خُداوند دا رُوح فِلپُّس نُوں لے گیا۔ تے کُھسرے اوہنوں فیر نا ویکھیا۔ کیوں جو اوہ خُوش ہو کے اپنے راہ ٹُر گیا۔

۲-تھِسّلُنِیکوں 2:4

جیہڑا مخالفت کر دا اے۔ تے ہر اِک کولوں جیہڑا خُدا اکھواؤندا اے۔ یا جِہدی مَنتا ہوندی اے۔ اپنے آپ نُوں اُچّا کر دا اے۔ ایتھوں تِیکر پئی اوہ خُدا دے مَقدِس وِچ بَہہ کے اپنے آپ نُوں خُدا ظاہر کر دا اے۔

مُکاشفہ 1:10

مَیں خُداوند دے دِن رُوح وِچ آگیا۔ تے اپنے پِچّھے تُرہی وانگر اِک اُوچی اواز سُنی۔

مُکاشفہ 12:14

تے اوس زنانی نُوں وڈّے عُقاب دے دو پَر دِتّے گئے۔ پئی سَپّ دے اگّوں اُڈ کے بیابان وِچ اپنے اوس تھاں اَپڑ جائے جِتّھے اِک زمانے تے زمانیاں تے ادھے زمانے تِیکر اوہدی پالنا ہوندی اے۔

مُکاشفہ 12:3

فیر اِک ہور نِشان اسمان اُتّے دِسّیا۔ یعنی اِک وَڈا سارا لال ناگ۔ اوہدے سَتّ سِر تے دَس سِنگ سن تے اوہدے سِراں اُتّے سَتّ تاج۔

مُکاشفہ 12:6

تے اوہ زنانی اوس بیابان نُوں بھج گئی جِتّھے اوہدے لئی خُدا ولّوں اِک تھاں تیار کِیتی گئی سی۔ پئی اوتھے اِک ہزار دو سَو سَٹّھ دِن تِیکر اوہنوں پالن۔

مُکاشفہ 17:18

تے اوہ زنانی جیہڑی تُوں ویکھی اے اوہ وَڈا شہر اے جیہڑا زمین دیاں بادشاہاں اُتّے حکُومت کر دا اے۔

مُکاشفہ 17:4

تے ایس زنانی جامنو تے سُوہے رنگ دے کپڑے پائے ہوئے سن تے سونے تے جواہر تے موتِیاں نال سَجی ہوئی سی۔ تے اِک سونے دا پیالہ مکرُوہات یعنی اوہدی حرامکاری دِیاں پلِیتیاں نال بھریا ہویا اوہدے ہتّھ وِچ سی۔

مُکاشفہ 18:12

تے اوہ مال ایہہ اے سونا۔ چاندی۔ جواہر۔ موتی۔ تے سُچے کتانی تے جامنو رنگ دے تے ریشمی تے سُوہے کپڑے تے ہر طرح دِیاں خُوشبودار لکڑاں تے ہاتھی دَند دِیاں طرح طرح دِیاں شیواں۔ تے بے بہا مہنگی لکڑ تے پِتّل تے لوہے تے سنگِ مَرمَر دِیاں طرح طرح دِیاں شیواں۔

مُکاشفہ 18:16

تے آکھن گے پئی افسوس! افسوس! اوہ وَڈا شہر جیہڑا مہِین کتانی تے جامنو رنگ تے سُوہے کپڑے پا کے تے سونے تے جواہر تے موتِیاں نال شنگاریا ہویا سی۔

مُکاشفہ 21:10

تے اوہ مَینُوں رُوح وِچ اِک وڈّے تے اُچّے پہاڑ اُتّے لے گیا۔ تے پاک شہر یرُوشلِیم نُوں اسمانوں خُدا کولوں اُتر دیاں وکھایا۔

مُکاشفہ 4:2

جھٹ پَٹ مَیں رُوح وِچ آگیا تے کِیہ ویکھنا آں پئی اسمان دے وِچ اِک تخت ڈَٹّھا ہویا اے۔ تے اوس تخت اُتّے کوئی بَیٹھا ہویا اے۔