مُکاشفہ 15:1 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

¹ فیر مَیں اسمان اُتّے اِک ہور وَڈا تے اچرج نِشان ویکھیا یعنی ستّاں فرِشتیاں پِچّھلیاں سَتّ آفتاں لئیاں ہویاں سن کیوں جو ایہناں آفتاں وِچ خُدا دا قَہر مُک گیا اے۔

مُکاشفہ 15:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مُکاشفہ 10:3

تے اینج اُچّی اُچّی چیکیا۔ جیویں شیر ببّر بولدا اے۔ تے بدّل گجّن دِیاں سَتّ اَوازاں آئِیاں۔

مُکاشفہ 11:14

دُوجا افسوس ہوگیا ویکھو ترِیجا افسوس چھیتی آؤن والا اے۔

مُکاشفہ 14:10

اوہ خُدا دے قَہر دی اوس خالص مَے نُوں پئے گا۔ جیہڑی اوہدے غضب دے پیالے وِچ بھری ہوئی اے تے پاک فرِشتیاں تے لیلے دے سامھنے اَگ تے گندھک دے عذاب وِچ پَوے گا۔

مُکاشفہ 14:19

تے اوس فرِشتے اپنی داتری زمین اُتّے واہی تے زمین دے انگوراں دے بُوٹیاں دی فصل وَڈّھ کے خُدا دے قَہر دے وڈّے حوض وِچ پا دِتّی۔

مُکاشفہ 16:1

فیر مَیں خُدا دی ہیکل وِچوں کِسے نُوں اُچّی اُچّی اوہناں ستّاں فرِشتیاں نُوں ایہہ آکھدیاں سُنیا پئی جاؤ خُدا دے قَہر دے سَتّے پیالے زمین اُتّے لُدّو۔

مُکاشفہ 17:1

تے اوہناں ستّاں فرِشتیاں وِچوں جِنہاں کول سَتّ پیالے سن اِک آ کے مَینُوں ایہہ آکھیا۔ پئی ایدھر آ مَیں تینُوں اوس وڈّی کنَجری دی سزا وکھاواں جیہڑی وڈّے پانیاں اُتّے بَیٹھی ہوئی اے۔

مُکاشفہ 19:15

تے قوماں دے مارن لئی اوہدے مُنھ وِچوں اِک تیز تلوار پئی نِکلدی اے۔ تے اوہ لوہے دے ڈنڈے نال اوہناں اُتّے حکُومت کرے گا تے قادرِ مُطلق خُدا دے سخت غضب دی مَے دے حوض وِچ انگور لتاڑے گا۔

مُکاشفہ 21:9

فیر اوہناں ستّاں فرِشتیاں وِچوں جِنہاں کول سَتّ پیالے سن تے اوہ پِچّھلیاں ستّاں آفتاں نال بھرے ہوئے سن اِک آ کے مَینُوں آکھیا۔ پئی ایدھر آئیں تینُوں وَوہٹی یعنی لیلے دی بیوی وکھاواں۔

مُکاشفہ 8:13

تے جد مَیں فیر دھیان کِیتا تے اسمان دے وِچ اِک عُقاب نُوں اُڈدیاں ہویاں تے اُچّی اُچّی ایہہ آکھدیاں سُنیاں پئی اوہناں تریہوں فرِشتیاں دِیاں تُرہیاں دِیاں اَوازاں دے سبّب جیہڑیاں اجے پُھوکن والیاں نیں زمین دے رہن والِیاں اُتّے افسوس افسوس افسوس۔

مُکاشفہ 8:2

تے مَیں اوہناں ستّاں فرِشتیاں نُوں ویکھیا۔ جیہڑے خُدا دے سامھنے کھلوتے رہندے نیں۔ تے اوہناں نُوں سَتّ تُرہیاں دِتّیاں گِئیاں۔

مُکاشفہ 8:6

تے اوہ سَتّے فرِشتے جِنہاں دے کول اوہ سَتّ تُرہیاں سن پُھوکن نُوں تیار ہو گئے۔

مُکاشفہ 9:20

تے باقی بندیاں جیہڑے ایہناں آفتاں نال نئیں سن موئے اپنیاں ہتّھاں دے کمّاں توں تَوبہ نا کِیتی۔ پئی شیطان تے سونے چاندی تے پِتّل تے پتّھر تے لکڑ دِیاں مُورتاں دی بندگی توں مُڑ جاندے جیہڑیاں نا ویکھ سکدِیاں نیں نا سُن سکدِیاں نا چَل سکدِیاں نیں۔