یُوحنّا 18:11 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

¹¹ تَد یِسُوع پطرس نُوں آکھیا تلوار نُوں میان کر۔ اوہ پیالہ جیہڑا باپ مَینُوں دِتّا اے کِیہ مَیں نا پئیاں؟

یُوحنّا 18:11 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

متّی 20:22

یِسُوع جواب دے کے آکھیا۔ تُسی نئیں سمجھدے پئی کِیہ منگدے اوہ۔ اوہ پیالہ جِہنُوں مَیں پِینا اے تُسی پی سکدے اوہ؟ اوہ اوہنوں آکھن لگّے ہاں پی سکنے آں۔

متّی 26:39

تے تھوڑا اگّے وَدّھ کے مُنھ پرنے ڈِگّ پیا۔ تے دُعا منگدیاں ہویاں ایہہ آکھیا اَے میرے باپ جیکر ہو سکے تے ایہہ پیالہ مَیتھوں ٹل جائے۔ تے وی نا جیویں مَیں چاہناں آں پر جیویں تُوں چاہنا ایں۔

متّی 26:42

فیر اوس دُوجی وار جا کے دُعا منگی تے آکھیا اَے میرے باپ جیکر ایہہ میرے پِیتیاں بِناں میرے توں نئیں ٹل سکدا تے تیری مرضی ہوئے۔

لُوقا 12:30

کیوں جو ایہناں سارِیاں شیواں دی بھال دُنیا دِیاں قوماں کر دیاں نیں۔ پر تُہاڈا باپ جان دا اے۔ پئی تُہانوں ایہناں دی لوڑ اے۔

لُوقا 22:42

پئی اَے باپ جے تُوں چاہیں تے ایس پیالے نُوں میرے کولوں ہٹا دے۔ فیر وی میری مرضی نئیں پر تیری مرضی ہوئے۔

یُوحنّا 15:10

جے میرے حُکماں نُوں مَنّو تے میرے پیار وِچ رہو گے۔ جیویں مَیں اپنے باپ دے حُکماں نُوں مَنّیا اے تے اوہدے پیار وِچ رہنا آں۔

یُوحنّا 17:24

اَے باپ مَیں چاہناں آں پئی جِتّھے مَیں آں اوہ وی جیہڑے تُوں مَینُوں دِتّے نیں۔ میرے نال ہون۔ تاں جو اوہ میرا جلال جیہڑا تُوں مَینُوں دِتّا اے ویکھن کیوں جو تُوں دُنیا دے بنن توں پہلا ای مَینُوں پیار کِیتا۔

یُوحنّا 18:36

یِسُوع جواب دِتّا میرا راج ایس دُنیا دا نئیں اے جے میرا راج ایس دُنیا دا ہوندا تے میرے پیادے لڑائی کر دے تاں جو مَیں یہُودِیاں دے حوالے نا کِیتا جاندا۔ پر اجے تے میرا راج ایتھوں دا نئیں اے۔

یُوحنّا 20:17

یِسُوع اوہنوں آکھیا مَینُوں نا چُھو کیوں جو اجے مَیں باپ کول اُتانہہ نئیں گیا آں۔ پر میرے بھراواں دے کول جا۔ تے اوہناں نُوں آکھ پئی مَیں اپنے باپ تے تُہاڈے باپ کول تے اپنے خُدا تے تُہاڈے خُدا کول اُتانہہ جانا آں۔

۲-کُرِنتھِیوں 10:4

ایس لئی پئی ساڈی لڑائی دے ہتّھیار جِسمانی نئیں۔ سگوں خُدا دے اگّے قِلعیاں نُوں ڈھاہ سُٹّن جو گے نیں۔

۲-کُرِنتھِیوں 6:7

سچیائی دے کلام نال۔ خُدا دی قُدرت نال۔ راست بازی دے ہتّھیاراں دی راہِیں جیہڑے سَجّے کھبّے نیں۔

عِبرانیوں 12:2

تے اِیمان دے بانی تے کامِل کرن والے یِسُوع نُوں ویکھدے رہیئے۔ جِس اوس خُوشی دے سبّب جیہڑی اوہدے اگّے پئی ہوئی سی بے عِزّتی دی پرواہ نا کِیتی تے صلِیب دا دُکھ جَھل کے خُدا دے تخت دے سَجّے پاسے جا بَیٹھا۔