یعقُوب 5:9 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

⁹ بھراؤ! اِک دُوجے دی چُغلی نا کرو۔ تاں جو سزا نا پاؤ۔ ویکھو مُنصف بُوہے اُتّے کھلوتا اے۔

یعقُوب 5:9 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

متّی 24:33

ایسے طرح جد تُسی ایہہ سبھ کُجھ ویکھو تَد جان لوؤ پئی اوہ نیڑے سگوں بُوہے اُتّے اے۔

مرقس 13:29

ایسے طرح تُسی وی جدوں ایہہ گلّاں ہوندیاں ویکھو۔ تے جانو پئی اوہ نیڑے۔ سگوں بُوہے اُتّے اے۔

مرقس 6:19

تے ہیرودیاس اوہدے نال وَیر رکھ دی تے اوہنوں جانوں مارنا چاہندی سی۔ پر وَس نئیں سی چلدا۔

۱-کُرِنتھِیوں 10:11

ایہہ گلّاں اوہناں دی نصِیحت لئی ہویاں۔ تے ساڈے اخِیری زمانے والیاں دے سمجھان واسطے لِکھیاں گِئیاں۔

۱-کُرِنتھِیوں 4:5

سو جد تِیکر خُداوند نا آوے۔ ویلے توں پہلاں کِسے کمّ دا فیصلہ نا کرو اوہو ہنیرے دِیاں چُھپیاں ہویاں گلّاں نُوں روشن کر دے گا۔ تے دِلاں دے منصُوبے ظاہر کر دے گا۔ اوس ویلے ہر اِک دی وڈیائی خُدا ولّوں ہوئے گی۔

۲-کُرِنتھِیوں 9:7

جِنّاں کِسے اپنے دِل وِچ ٹھہرایا اے۔ اوناں ای دیوے رنج ہو کے نئیں تے نا لاچاری نال۔ کیوں جو خُدا خُوشی نال دین والے نُوں پیار کر دا اے۔

گلتِیوں 5:14

کیوں جو ساری شریعت اِکّی گلّ وِچ پُوری ہوندی اے۔ پئی تُوں اپنے گواہنڈی نال اپنے جِہیا پیار رکھ۔

گلتِیوں 5:26

اسی نا حق فخر کر کے نا اِک دُوجے نُوں چِڑائیے۔ تے نا اِک دُوجے ولّوں سڑئیے۔

یعقُوب 4:11

بھراؤ! اِک دُوجے دی بدگوئی نا کرو۔ جیہڑا اپنے بھرا دی بدگوئی کر دا اے یا الزام لاندا اے اوہ شریعت دی بدگوئی کر دا اے تے شریعت اُتّے الزام لاندا اے۔ جے تُوں شریعت اُتّے الزام لانا ایں تے تُوں شریعت اُتّے عمل نئیں کِیتا۔ سگوں اوہدے اُتّے حاکم بنیا۔

یعقُوب 4:12

شریعت دا دین والا تے حاکم اِکّو اے جیہڑا بچا سکدا اے۔ تے مار وی سکدا اے۔ تُوں کون ایں جیہڑا اپنے گواہنڈی اُتّے الزام لانا ایں؟

یعقُوب 5:10

بھراؤ جِنہاں نبیاں خُداوند دے ناں اُتّے کلام کِیتا اے اوہناں نُوں دُکھ سہن تے صبر کرن دا نمونہ سمجھو۔

یعقُوب 5:7

سو بھراؤ! خُداوند دے آؤن تِیکر صبر کرو۔ ویکھو زمیندار زمین دی قِیمتی پَیداوار نُوں اوڈِیکدا اے۔ تے پہلے تے پِچّھلے مینہ دے وَسّن تِیکر صبر کر دا رہندا اے۔

۱-پطرس 4:5

اوہ اوسے نُوں لیکھا دین گے۔ جیہڑا جِیوندیاں تے مُردیاں دی عدالت کرن نُوں تیار اے۔

۱-پطرس 4:9

بُڑبُڑ کِیتیاں بِناں آپو وِچ مُسافراں دی خاطر تواضع کرو۔

مُکاشفہ 3:20

ویکھ مَیں بُوہے اُتّے کھلوتا ہویا کھڑکانا آں۔ جے کوئی میری اواز سُن کے بُوہا کھولے گا تے مَیں اوہدے کول اندر جا کے اوہدے نال کھانا کھاں گا تے اوہ میرے نال کھائے گا۔