۱-تِیمُتِھیُس 5:22 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

²² کِسے بندے اُتّے چھیتی نا ہتّھ رکھّیں تے دُوجیاں دے گُناہ وِچ نا رَلیں۔ تے اپنے آپ نُوں پاک رکھّیں۔

۱-تِیمُتِھیُس 5:22 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

اعمال 13:3

تَد اوہناں روزہ رکھ کے تے دُعا منگ کے اوہناں اُتّے ہتّھ رکھّے تے گھلّیا۔

اعمال 18:6

تے جد اوہ مخالفت کرن تے کُفر بکن لگّے۔ تے اوس اپنے کپڑے پھاڑ کے اوہناں نُوں آکھیا۔ تُہاڈا خُون تُہاڈے سِر اُتّے ہوئے میرے ذِمّے نئیں رہیا۔ ایدوں اگّے غیر قوماں ولّ جاواں گا۔

اعمال 20:26

ایس کر کے مَیں اَج دے دِن تُہانوں گواہ رکھنا آں۔ پئی مَیں سبھناں دے خُون توں پاک آں۔

اعمال 6:6

تے اوہناں نُوں رسُولاں دے اگّے کھلار دِتّا۔ تے اوہناں دُعا منگ کے اوہناں اُتّے ہتّھ رکھّے۔

اِفسِیوں 5:11

ہنیرے دے بے فائدہ کمّاں وِچ نا رَلو۔ سگوں اوہناں نُوں جِھڑکو۔

۱-تِیمُتِھیُس 3:10

اوہ وی پہلاں ازمائے جان۔ پِچّھوں جے بے نُقص نِکلن۔ تے خِدمت دا کمّ کرن۔

۱-تِیمُتِھیُس 3:2

ایس لئی نگران بے نُقص تے اِک زنانی دا بندہ۔ تے پرہیزگار تے سُرت والا تے سُچجا تے مُسافراں دی سیوا کرن والا تے سکھان وِچ چَنگا ہوئے۔

۱-تِیمُتِھیُس 3:6

نواں مُرید نا ہوئے متے فخر کر کے ابلیس دی سزا پائے۔

۱-تِیمُتِھیُس 4:12

کوئی تیری جوانی ولّوں تیری حقارت نا کرے۔ سگوں اِیمان والیاں لئی گلّاں کرن تے چال چَلّن تے پیار تے اِیمان پاکیزگی وِچ نمونہ بن۔

۱-تِیمُتِھیُس 4:14

اوس بخشِش نُوں نا بُھل جیہڑی تیرے کول اے۔ تے نبُوّت دی راہِیں بزُرگاں دے ہتّھ رکھن نال تینُوں مِلی سی۔

۲-تِیمُتِھیُس 1:6

ایسے سبّب مَیں تینُوں یاد کراناں آں۔ پئی تُوں خُدا دی اوس برکت نُوں بَھکھا جیہڑی تینُوں میرے ہتّھ رکھن نال مِلی۔

۲-تِیمُتِھیُس 2:2

تے جیہڑیاں گلّاں میرے کولوں بتھیرے گواہاں دے سامھنے سُنیاں نیں اوہناں نُوں اجیہے دیانتدار بندیاں نُوں سونپ جیہڑے ہورناں نُوں وی سکھان دے لائق ہون۔

عِبرانیوں 6:2

تے بَپتسِمیاں تے ہتّھ رکھن تے مُردیاں دے جی اُٹھن تے سدا دی عدالت دی تعلِیم دی نِینّھ دُوجی واری نا دھریئے۔

۲یُوحنّا 1:11

کیوں جو جیہڑا اجیہے بندے نُوں سلام کر دا اے۔ اوہ اوہدیاں بُریاں کمّاں وِچ سنگی ہوندا اے۔

مُکاشفہ 18:4

فیر مَیں اسمان وِچوں کِسے ہور نُوں ایہہ آکھدیاں سُنیا پئی اَے میری اُمّت دے لوکو اوہدے وِچوں نِکل آؤ۔ تاں جو تُسی اوہدیاں گُناہاں وِچ شریک نا ہوؤ۔ تے اوہدیاں آفتاں وِچوں کوئی تُہاڈے اُتّے نا آوے۔