4 “Khán bôn munáq te inha bôn mui culám cưu ma pít mui lám, lư án dŏq tikiaih chít tikiaih lám tớq rong sác. Dyơ án pôq suo táp mui lám cưu ngki tingôi án tumúh lieh, lư lớiq?
Yê-su ôi nha-án idô: “Khán munáq te inha bôn pannán cưu arbúc tớq prúng tớq Ingái Angô, án lư arơq cưu ngki te prúng, piaiq lớiq?
Ma Yê-su ôi ticuoi sút ngki idô: “Inha la ticuoi táq náh-nnan sớng! Nhéq máh inha ndon bôn carrŏ́q, lớiq la aséh át tớq coq, inha lư pốh dyôn án ngốh ngoiq dơq tớq Ingái Angô.
Dyơ Yê-su cato nha-án tớq parnai acám idô:
Cư Acái Yang Cơt Ticuoi tớq nga ndô ính suo alứng ính choi tamống máh ticuoi khoiq clu carna.”
Co iki, inha êq parngíh Yang Arbang-pilŏ́ng lớiq sưq inha. Inha báq tíq ticuoi cannŏ́h táq luaih, ma inha táp táq luaih; callong ngki la muchứng inha tíq cháq inha bôm.
Te nsuoi, inha cơt arớq pannán cưu clu carna. Ma hoi-ndô, inha khoiq píh lieh nga án ndon kiaq bán arvai inha.